Dağ’ın doruğuna, itmeye çalışıyor,
Önündeki kayayı,
Rüyamda gördüğüm savaşçı kadın.
Her an yorgun düşerek.
Güçsüzleşiyor.
Ne olmadığımın
Vizyonunda,
Hiç olmadığım kadar,
Hiç görmediğim kadar,
Hiç anlamadığım kadar,
Ağladı durmadan,
Bulutlar.
Benden sonra, bana.
Yücelmiştim,
Yağmurun üzerindeydim,
Güneşteydim.
Sana, yavaşça uçup yükselebilmen için,
Bembeyaz, uzun tüylü, dev kanatlar verdim.
Olduğundan da uzağa uçarsın belki diye,
Yürekten dualar ettim, bir güçlü rüzgar gönderdim ardından.
Kendime sözümdü, bilemezdin, ben seni, bekleyecektim,
Kaldırıp başını, bakman için ileriye,
Dayanamıyacaksın,
Eşi olmayan
Kaynağı sonsuz
Güzel sözcüklerin
Söylenmemesine,
Duymamaya onları,
Smyrne den sadece bir iki günlüğüne uzak olmam gereken bir gündü o gün.
Sıcak bir Temmuz gecesi, bulunduğum yerde bir parkta masada oturmuş kahvemi yavaşça yudumluyorum.
Fazla gürültülü, insanların neredeyse tamamının diyebileceğim kadar, kendilerini dışarıya attıkları bir gece.
Orası Smyrne kadar sıcak değil. Gecesi hiç değil.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!