Özdemir Asaf Şiirleri - Şair Özdemir Asaf

ŞEY

Bir gün sözlüğü açtım, ŞEY nedir diye baktım;
Gördüm filozoflarla düşüp-kalkan bir kadın.
Ardından dediler ki sonra okuduklarım:
Bugün duruşması var ağır-ceza’da onun;

OLAYLAR VE ŞEYLER-ETİKA-48

Evlenmeyi önemsiz bir olay sayanlar çok önemli sayanlar kadar yanılırlar.
Çünkü yanılmayı önemli sayanlar da önemsiz sayanlar gibi yanılırlar.

KONUMUZ DÜŞÜNMEK-ETİKA-105

Ölüm cezalarının kalmasını isteyenler, düşmanlarının ve kaatillerinin korunup kurtulmamasını isteyenlerdir.
Kalkmasını isteyenler, kendilerinin ve dostlarının korunup kurtulmasını isteyenlerdir.
Birincilerde, başlarına gelebilecek öldürülmek korkusu, ikincilerde başlarına gelebilecek öldürmek korkusu ağır basar.
Buna az ilgi duyanlar: Benim gibi, öldürülmekle öldürmek arasında eşitlikle yaşayanlardır.

O gece ben olmayacağım.
Utancımdan bakamadığım aynalarda
Güldüğünüzü görecek
Anlayacaksınız.

Her gece birinin olmadığı gecedir.

KONUMUZ DÜŞÜNMEK-ETİKA-94

“Düşkuran”ın adresini istediler benden:
Tarih Caddesi, Kahramanlık Yılları Mahallesi, Teknik Gelişim Sokağı, Konfor Apartımanı, İyi İşler Katı, Güvenç Dairesi.

OLAYLAR VE ŞEYLER-ETİKA-47

Bir insan bir insanı bir şey görür, bu hayattır.
Bir insan bir insanı birçok şey görür, bu sevgidir.
Bir insan bir insanı her şey görür, bu aşktır.
Bir insan bir insanı hiçbir şey görür, bu doğu’dur.

NASIL

Kim nereden biliyor?
Kimse bir yerden bilmeyor.
Kimse kimseden bilmeyor.
Kimse bir şey anlatmadı ki.

HIZ KONUSU

Hız
Gökçekimli
Ölüme en yakın
Tutkusudur

Eskiden hep giderken olsam derdim,
Bilmediğim oraları özlerdim.
Nedir dönerken, nedir akşam
Bilmezdim, bilmeden gülerdim

Başka, hep başka bir yerde olsam.

SEÇİM

Çok bilen çok yanılır
Az bilen daha çok

Hiç bilmeyen