Özdemir Asaf Şiirleri - Şair Özdemir Asaf

AKILDAN, OKULDAN YANA-ETİKA-121

Öğrendiklerimi ikiye ayırıyorum..
Önünde durduğum parçası bilgimdir. Önüme alabildiğim parçası kişiliğim..
Beni bilinmeyenlere hem götüren hem de direndiren gücüm.

Bir susmayı bakışlarda seslendiren,
Hüzünlü yangınsal aşka döndüren nedir.

Beklemeyi özlemlere süsleyen,
Yalnızlığın kara-ışığını söndüren nedir.

ÖZDÜŞÜM

Ah ben hep duyguyla akıl
Kapılarını bunca yıl
Zorladım. Bir düş gerçeği
Topladım gerçek düşümde.

PERDE

I

Perde başkalarıdır
Başkalarına açılır,

ŞARKIM

Hey benim koca kafam.
Tadlar ağzımın içindedir,
Duramaz.
Sesler kulaklarımın derinliğindedir,

Savunmadan kendini,
Başı dik
Dinlemiştir duruşmayı,
Susmacasına.

Kim tutuklasa,

TAM-TAM

Dördü ikiye bölenler
İki iki elde ederler.
Alırlar ikinin birini,
Öbürünü bırakıp bana

YAPMA ÇİÇEKLER

Çırılçıplak bir kadın
İniyor güzellik dağlarının
Esmer akşamlarından,
Yalnızlığının ve yalanlarının

HAYVANLARLA ARAMIZDAKİ-ETİKA-176

Hayvanlar sürüyü sayılarıyla gerçekleştirirler..
İnsanlar sayıyı kendileriyle..

GÖREL-ETİKA-198

– Başarıya erişmiş kişiler neden oluyor?
– Başarısız kalmış kişilerden oluyor.
– Başarıya erişmiş toplumlar neden oluyor?
– Başarısız kalmış kişilerden olmayor.