Özdemir Asaf Şiirleri - Şair Özdemir Asaf

11 Haziran 1923 - 28 Ocak 1981
Özdemir Asaf

SÖZCÜKLERLE-ETİKA-33

Güneşe gözlerini dikip bakarsan gözün bozulur.. Gözlük takıp bakarsan güneş bozulur.

Devamını Oku
Özdemir Asaf

Herkes herkesi seviyor..
Hepsi de başka türlü seviyor.
Herkes herkesi sevmesin,gerek yok.
Adam azaldı, sevgi de elden gidiyor.

'Bana, sen haklısın deyorlar,

Devamını Oku
Özdemir Asaf

YOĞUN

Evler, ampûller, bardaklar olacağım.
Ben yaşayacağım neysem öyle kalarak.
Sen boyuna yanımda ağlayıp güleceksin..
Demek ben bakacağım.

Devamını Oku
Özdemir Asaf

SORUMLU

İp der ki ipin ucuna:
İpin ucunu sakın kaçırma..
Uçurtma’dan sorumluyuz.

Devamını Oku
Özdemir Asaf

Benim en sevdiğim söz senden duyduğum ben'dir.
Hep yinelediğim söz sana koyduğum ben'dir.
İyi olmak adına bilgiç olmak istemem,
Seni senlediğim söz, bir-bir oyduğum ben'dir.

Devamını Oku
Özdemir Asaf

ÇOCUKLARA

Yalan bile söylerken
Prensibim doğruluk
İsterim ki ben
Sen de öyle ol çocuk

Devamını Oku
Özdemir Asaf

KONUMUZ DÜŞÜNMEK-ETİKA-113

Açlık yok olmaz.
Krallıklar buna karşı “Evet efendim, siz doğru söyleyorsunuz, haklısınız! ” dediler.
Yeni rejimler “azaltılabilir” dediler.
Bugün açlık yok olmamış, krallıklar yok olmuştur. Açlık azalmamış rejimler çok olmuştur.

Devamını Oku
Özdemir Asaf

Yaşamak değil,
Beni bu telâş öldürecek.

Devamını Oku
Özdemir Asaf

MASAL DEĞİL

Bastığın yere bakma demiş sanki bir kötü
Baktığın yere basma demiş bir başka kötü

Bilmemek anlamamak olağan bir iş olmuş

Devamını Oku
Özdemir Asaf

MÜZİK

Müzik geceyi geceyi
Geliyor, aç pencereyi,
Sersin odana duyu,
Uğultulu halıyı,

Devamını Oku