Ozan Bindebir Şiirleri - Şair Ozan Bindebir

Dost muhabbetine girince canlar,
Sözde, dil bir başka olur erenler!
Bağlamasın sever okşar ozanlar,
Sazda, tel bir başka olur erenler!

Dosttan gelir dost yoluna serilir,

Günler geçti birer birer,
Unuttun mu yoksa beni?
Ne bir selam, ne bir haber,
Unuttun mu yoksa beni?

Bir telefon etmez misin?

Ceylan gözlüm gel vur beni,
‘Aman’ dersem yazık olsun.
Ya sev, ya da öldür beni,
‘Aman’ dersem yazık olsun.

Siyah zülfün karasından,

Gönül tezgâhında gergef dokurdum,
Şimdi halı değil, çulu bulamam.
Has bahçede bülbül gibi şakırdım,
Gayri gülü değil, çalı bulamam.

Derdimin üstünü dertle bürüdüm,

Her güzelden bir ok yedim,
Bağrım delik deşik şimdi.
Bir de kötü çıktı adım;
Oldum yerde eşik şimdi.

Yaktı beni bir gidenim,

“Ozan” demek dile kolay,
Herkes ozan olamaz ki!
Geçer asır, geçer yıl, ay
Herkes ozan olamaz ki!

Her olaya ilgi çeker,

İnan değerlisin aziz dostumdan,
Sancılı günlerde olunca, şiir.
Davul yaptırırsın belki postumdan,
Derimi yüzdürüp yolunca, şiir.

Sana verdim gündüz ile gecemi,

Bırak unutayım sevdiğim seni,
N’olur bundan sonra arama artık.
Anladım gönülden sevmezsin beni,
Merhem olamazsın yarama artık.

Sen sanırsın başka güzel nesli yok,

Bahtımın güneşi, gözümün nûru,
Sensiz gözüm yaşı diner mi sandın?
Gönlümün meleği, ey güzel hûri;
Sen beni aşkından döner mi sandın?

Yıldırım misâli gönlüme aktın,

Ayrılık da olsa, geçse de zaman
Yine seviyorum, yine severim.
İster meleğim ol, istersen şeytan
Yine seviyorum, yine severim.

İster gıybetim et, ister öv beni