Gel önlemini al, kalma zararda;
“Az ateş çok odun yakar” demişler.
Ayarla bütçeni orta kararda;
“Bol bol yiyen, bel bel bakar” demişler.
Dil var ayırırmış gövdeden başı,
Sevdiğim aşkına düşmüş yanmışım,
Yangını söndürmez suya ne gerek.
Aşkın şerbetiyle sarhoş olmuşum,
İçkiye, mezeye, mey’e ne gerek.
Bitmez sevdan kaldı bana verdiğin,
Yazılacak kâğıt gibi ak tenin,
Yüreğinde, nokta kadar yerim yok.
Esiriyim yanağında busenin,
Yüreğinde, nokta kadar yerim yok
Kerem gibi peşin sıra dönsem de,
Bi’tanem!
Seni sevmemek elimde değil
Seni seveceğim.
Sen ancak “unut” demekle yetinirsin
Unutmam için ne yaparsın ki?
Sevgi denen yüceliği,
Gören Hacı Bektaş Veli.
Yolumuza inceliği,
Veren Hacı Bektaş Veli.
Ezilsen de ezme, diyen,
Ne haldeyim hiç yok mudur haberin?
Ağlasana ey muhannet gözlerim.
Yandı bitti, kebap oldu yüreğim,
Ağlasana ey muhannet gözlerim.
Bir sevdiğim vardı artık bakmıyor,
Mutluluk ararsan yanı başında,
Arama; parada, pulda değildir.
Elbise giyersin; senin dışında
Pembede, beyazda, alda değildir.
İmkânsız beklenti edinme boşa,
‘Bacım, kardeşim var’ diyerek gittim
Ayakları, ser eyledim bu sene.
Ha varım, ha yoğum, kaybolup yittim
Cahilleri, pir eyledim bu sene.
Güzel anacığım burnumda tüttü,
Âdet, töre, dirlik, düzen bozulmuş
Kimlerin eline kalmışsın Köyüm!
Güzel kültürümüz şimdi yoz olmuş,
Kimlerin eline kalmışsın Köyüm!
Buralarda geçti gençlik çağlarım,
Gönlüme, kalbime yazmışım seni,
Ne etsem, ne yapsam silemiyorum.
Gün geçtikçe hasret yakıyor beni,
Her günüm zardayım, gülemiyorum.
Bir sevdaya mahkûm etme elimi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!