Ozan Ali Aydın Şiirleri - Şair Ozan Ali ...

Uzadıkça uzar selviler gibi
Dökülür inceden bele saçların
Gözlerin saz olur çalar türkümü
name olur düşer dile saçların

Sanki ağıstosta başak sarısı

her gece kabusla dertle uyanan
bir ömür çilenin sahibi benim
hayatı kahrolmuş yanlız yaşayan
bir sevda bir hüzün sahibi benim

hayat yokuşuna sürülen yolcu

Gülün boynu bükük ise
Ey olmaz bir dedi vadır
Garip yoktur şu dünyada
Kimsesizler kimi vardır

Dert artmakta boğum boğum

Ülkemin karanlık ufuklarında
Kara kalemle beyaz potreler çizmekti benimki
Erzurumda soğuktan ayacıkları morarmış yetim esranın
Gözlerinde beyaz önlüklü doktoru görebilmek
Kaval sesiyle düşlerini otlatasan
Sivaslı çoban mustafaya kulak kesilebilmek

Şu perişan hallerimi
Düş kağırda düş kalemim
Eş dost gitti bir sen kaldın
Yüreğime ses kalemim

Döşüm yanar buram buram

Hükmünü yitirdi artık sözcükler
Zaman kötü zaman dil isyanlarda
Bülbülü acizlik efkara koydu
Çalınmaz türküler gül isyanlarda

Asırlık sevdalar oyuncak oldu

adını koy mutluluğun
maviye boya gök yüzünü
beyz düşlerine penbe rutuşlar at
insan tuvaline
selviler çiz altında ılık rüzgarlar esen
el ele tutuş kendinle

Hadi sende bir türkü yak mahsumiyet kokan İşlensin yürekler, oya işlercesine yazmaya Emek ver harmanla sevdayı halbur halbur Savur küllerini düş kırıklıklarının Harla ateşnle odun fırınında aşkı Mısra mısra tüket en güzel şiirleri Hiç nokta kormadan,bıkmadan,usanmadan Hadi sende bir türkü yak sınırları çizilmemiş Zapt edilmemiş kalesi,toprakları kirlenmemiş Bir dünya kur kendine insan eli deymemiş Limanına in sevdanın,kır zincirini gönül yelkenlisinin Sal kendini öylece mavi derinliklere Alsın götürsün dalgalar,senden öteye seni Düşlediğin el deymemiş sahillere Hadi sende bir türkü yak mey sesinde geceye Fısılda huzuru,bunalmış kulaklra Uyuklasın yıldızlar pencerenin önünde Rüzhar taşısın kulaklara ninniyi Kavalıcı gibi,dereye dökelim karamsarlıkları Yada birlikte yazalım bu türküyü Aynı tenpoda atsın yüreğimiz Aynı Camiyi aynı safı tutalım kendimize Mutluluk çığlıklarını atalım, özlem duvarlarını yıkarak Ruhu revanında ruhum,bahçemalinle birlesin bedenim Kök salalım bereket adına toprağa Ben kök olayım,sen dallaş bedenimde Yaprak yaprak,yemiş yemiş tutunalım hayata Coğafya coğafya destanlaşsın türkümüz Kafdağının ardından duyulsun şükranla alinin aşkı Sevdanın cihatını verelim könheleşmiş beyinlere Yıkıyalım saflığında yürekleri Yaşayalım yaşatalım türküleri

Gönül sazının telinden
Gam dökülür Gam dökülür
Bülbül uzaksa gülünden
Bel bükülüp saç dökülür

Olurmu hiç güle ayan

Şarktan çıktım yola garga giderim
Şehir köy kasaba seni anlattım
Beş vakit namazda ismini anlatım
Gönüller sultanı piri anlattım

Dilin hükmü yetmez kalem tükenir