Ozan Ali Aydın Şiirleri - Şair Ozan Ali ...

kim bu pencerenme konan yabancı
kim bu yüreğimi hoplatan kadın
gel otur göz göze gelelim hele
aşka yabancıyım aşka susadım

gönül mahsenimin kırdı kilidim

demokrasi kan olmuş akıyor yüreklerde
bir insanlık dıramı yaşanır telaferde
kararmış belleklerin kana batmış dişleri
kim bu vanpirler gardaş nedir burda işleri

feryat ediyor kerkükte türkmen

Yine eylül! Ben yine tarifsiz acılar içindeyim
Hücrede değilim,odam hücreden soğuk
Buz kesmiş sol yanım,denizde vurgun yemiş gibiyim
Üşümekteyim anne üşümekteyim
Sokaklar yanmıyor akşam kızıllığında
Anons edilmiyor polis telsizlerinden adım

Okyanusta bir yelkendim açılmış
Limanına demir attım gördünmü
Uçan kuşlar bana yaren olurken
Ayaklara düştüğümü gördünmü

Yıldızdan parlaktım ay kıskanırdı

Bu gün dost bağına girdim efendim
Dost beni eyledi bil pare pare
Hasret ceketini giydim efendim
O dost bende açtı ey olmaz yare

Bu han dost hanıdır dedim efendim

Yanardağlar gibi yanan kalbimi
Bir derin ummana daldırdın şükran
Murad almaz dedim bu ozan alin
Çok şükür muradım aldırdın şükran

Güneşi kızdırıp ayı küstürmüş

kelimeler yitirdi anlamlarını
gırtalk nameleri hüzünlü
eski bir şarkı eşliğinde ben
susarak özlüyorum.

oysa su beraklığında düşlerimiz vardı

senin etrafında dönüyor dünya
yıldız sen güneş sen sevgili eşim
lütvetti ali'ye yaradan mevla
kursak sen nefes sen sevgili eşim

hem leyla hem aslı imrenir sana

Deli devriş oldum aşka düşeli
Her neyana baksam sen varsın orda
Kanadı kırlmış kuş gibi gönlüm
Kalbim de ismin var can varsın orda

Ne zaman kalbimden ismin sökülür

Anlatamıyorum bu hikayeyi
Silikti sana ayit izler,deniz suyunda yıkanmışçasına
Kinbilir nerde hangi saat dilimindesin
Ben dönenceler arsında
Sana ayit bir iklimde kaybetmişim kendimi
Neredesin ey sevgili? kimbilir nerede