Ozan Ali Aydın Şiirleri - Şair Ozan Ali ...

bakma bana o gözlerle bakma
bakarsan yoğunlaşırım
yağmur olur yağarım çatlak dudaklarına
yağarım sevda sokaklarına

dokunamam saçının teline

Sevda türküleri yitti bu çağda
Sadakat kaybetmiş yolunu dağda
Namert halay başı mertlik komada
Sanırsın yağmur var insan ağlıyor

Garipledi sazım tel yetim kaldı

Gamsız bir akşam görmedi bu gönül
Güneşin kızıllığını örtten bulutlarda kaybetti umutlarını
Şehir harabeleri arasında yeşildi çocukluğum
Penbemsi düşlerim vardı el değmemiş
Belki çoraklığa inat betonla savaşan yeşildim ben
Belki zemheride umut saçan kardelen

Bu garip halimi eyleme haber
Nazlı yar görürse ağlar muhabir
Git cennet yurduma benden selam ver
Gurbetin halleri zordur muhabir

Ekmek parasına düştük yollara

Nazlı yar kurbanım zülfün teline
Kalem kaşlarını çatma ne olur
Bülbül hiç küsermi nazlı gülüne
Arkanı dönüpte gitme ne olur

Bir gülüşün yeter dünya malına

Birkaç bileşende bulur kendini
Kum,çakıl,çimento binadır insan
Tanımazsa rapini bilmezse vatan
Hayvan sürüsünde danadır insan

Binaya temeldir özde sadakat

Bozkurtlar yastadır alperen yasta
Bir yanım boranda bir yanım kışta
Bizi öksüz koydun kutlu savaşta
Bir büyük birliğin başkanı Muhsin

Maraşın dağları sise büründü

Seher vakti bir güzele rasladım
Şalkı ile yaktı beni can özüm
Bunca yıl sabrettim onu aradım
Bir ruyaya soktu beni can özüm

Nurhaklar toplanmış başında gezer

seni senden habersiz sevmişim
kaybolmuşum derin maviliğinde gözlerinin
yitmişliğimde kendimi bulmuşum sende
aynı dili konuşmuş aynı türküyü çığırmışım
ilmek ilmek işlemişim kilime
mıh gibi çakmışım aklıma

Yağmalandım örse yedi yüreğim
Sıvalarım dökülüyor gardiyan
Hasat ettim bağım bahçem tarlamı
Emeklerim yakılıyor gardiyan

Ne dünüm aydınlık nede bu günüm