Ozan Ali Aydın Şiirleri - Şair Ozan Ali ...

Bu günüm,yarınım,dünüm
Damarımdaki kanım
Sanadır bu figanım
Yalancı yarim

Güllere dargınım

Bir düş kur hayata dair kendin için
Bir kız kadar günahsız ve bakir
Öyle bir düş kurki
Sade gösterişsiz ama umut var
Yağmasın düşlerine ağıstosta kar
pas tutmasın umudun, yüreğin içlenmesin

Bir düş var! Ardından koşa kaldığım
Sarı başaklar gibi umut var
Arap atlarım vardı gök kuşağı taşıdığım
Zamana inat saflık biriktirdiğim kumbaram
Kardeşlik tohumları serpiştirirdim yürek denen toprağa
Karanfil ektim ocak ocak

Bunca güzelliği bahşetmiş bize
El kaldır be dostum de ALLAH ALLAH
Kaş,göz,kulak,burun hepsi mucize
El kaldır be dostum de ALLAH ALLAH

Emaül Hüsnayı sakın unutma

Gurbetin tüm yükü omuzlarında
Sılaya mektuplar yazar bu ozan
Yılardır görmemiş sevdiceğini
Ufka resmini çizer bu ozan

Sabrı boncuk diye dizmiş ipliye

gönül sadığını bulamazsa eyer
yanar arzu halın teller misaali
seven sevdiğini alamazsa eyer
solar günden güne güller misali

çorak tarlalara eylersin emek

Bir teselli aramaktan yoruldum
Geze geze ezberledi yol beni
Her kez suspus olmuş Ali konuşur
Hicranıyla yaraladı dil beni

İnsan bir sır olmuş tenhada gezer

Pus bürüdü dağlarım Bir gönül zindanındayım hemşerim,kafeste kuşum Süngü yemiş özgürlüğüm,düşüncem kurşun Bir firari akşamdayım Karanlıktayım hemşerim,karanlıktayım İşte hemşerim çalındı umutlarım Ağıt oldu dinlediğim şarkılar Sarhoş masalarına meze olmuş sadakat İnsanlığımı öldürdü zavallı insancıklar Fikri firarda yüreğim Aşk Gemisi alabora Mil çekti gözlerime sevda Yüreğim yara yara be hemşerim Bu kadar mı kaybetik özümüzü Yüreklerimiz bu kadarmı fıkara Nedendir bu anlamsız çılgınlık Bir öpücük mü sevdalık hemşerim Kalk hemşerim yelkenler fora diyelim Derin maviliklere İnsanlık kokan limanlara kıralım dümeni Çantamıza hediyeler koyalım,mahsumiyet kokan Sadakat ehli hediyeler Ufuk çizgisinde kaybolalım yavaş yavaş Arıyalım gönüllerin derinliğinde cenneti Kesmeyelim insanlıktan umudu Kesersek ben yaşayamam dostum

Sanma korkaklığımdandır suskunluğum
Korkum! sabrımın yaydan fırlaması, Ey Gafil!
Yanardağa gem vurmaktır yiğitlik
Beni korkak bellediysen hem ahmaksın,hem cahil

Riyada bulur kin kendini

öksüz boynu bükük sunalar gibi
sana hasret sana sürgün yaşarım
sıvası dökülmüş binalar gibi
sana hasret sana sürgün yaşarım

ayrılığı reva görme kullara