Kalbime dokunan
bir kadın vardı
gözleri geceden derin
saçları bahardan uzundu
ve görmek için gözlerini
kirpiklerinin kıvrımlarından
Bu karanlık geceler bazen öyle bir ciğerime doluyor ki kupkuru
bir sigara öksürüğünde sanki sen doluyorsun her nefeste içerime
içerime. Hem bildiğin gibi de değil işte bilmediğin o kadar çok şey
var ki o kadar çok şey bırakıp gittin ki bende ne zaman tek başıma
yakalasa bu ayrılık ağır ağır çöküyor işte hep ciğerime ciğerime,
ve sonra bir an geliyor işte deli gibi susuyorum, sana susuyorum,
Ne yani olamaz mı....?
Belki de sen böyle güzel
güldüğün için vardır cennet...
Yada böyle baktığın için sonsuzdur
bu gökyüzü de...
Aslında aynıydı her şeyimiz
sen hiç olmayacak kadar güzeldin
ben ise hiç olmayacak kadar aşık
ve sen hiç bir zaman benim olmazdın
olmayacak duaydı işte...
Beni şu hayatta kimse senin kadar üzmedi biliyor musun. Çünkü ben en çok seni sevdim, sana değer verdim, sana inandim ve sende yanildim ama olsun yine de asla kaybetmedim. Çünkü birini adam gibi sevmek çirkin değildi sadece ben yanlis birini haddinden fazla güzel sevdim.
Sen, benim bir umutla acaba sever mi diye
bekledigim en güzel çaresizligimsin...
Çünkü milyonda bir ihtimal de olsa
senin beni sevebilecegini
hayal etmek bile her seye deger...
Ne güzel de düşmüştür
şimdi yastığa saçların
sen bilmezsin işte
her telinden
ömrüm geçer benim..
Ne sen, benden uzaklaş,
ne de ben seni ellerden sayayım...
Ne sen benden vazgeç,
ne de ben senden başka
bir ömür yaşayayım..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!