Şimdi at kendini uçurumlara
vur hadi defalarca
Sen hiç yaşayamadın ki
birlikte umut etmenin güzelliğini
oysa kırdığın o umutlar
aşktan bir güvercinin
Durmadan şiirler yazardım
ayrılığı paylaşmak için sözlerimle
yine de az gelirdi işte
ben hiç bir şiirimde
unutamazdım ki seni..
Şimdi hayallerimle tezat
sensiz geceler yaşıyorum..
oysa böyle kurmamıştık
biz seninle yarınlarımızı...
Böyle olmamalıydı
hikayemizin aslı...
Sanırım artık onu unutmalısın;
Sen, senin evinin camını
kıran birini, bütün dünyan
yapmaya çalıştın.. O ev
çok uzun zaman önce kül oldu
ve sen hala çareler arıyorsun..
Ben sana öyle çok kirildim ki bu geçmez biliyor musun. Tam geçer gibi olur ama sonra yine acittiğin o yerden hatirlarim. Hani bu öyle bir şey ki insan birine ne kadar çok değer verirse o kadar çok kiriliyor. Ne kadar çok güvenirse o kadar darmadagin oluyor. Yani ben sana iliklerime kadar kirginim. işte bu yüzden belki bir gün seni unuturum ama yaşattiklarini ölsem unutmam.
Hadi ayrılığın
hakkını verelim
bir an evvel bence
Yoksa adı ayrılık olur mu..?
Aşkın geleneğinde vardı
Bahar geldi ya...
Şimdi aşk, unuttuğum pişmanlıklardan
göz kırpan uslanmaz çocuklar gibi...
Üşüyorum yüreğini
örtsene yüreğime
sen böyle insafsız değildin
ne oldu güzel hislerine
ben kokan hasretlerine
artık iki yabancı olmuşuz seninle
Kokunu götürsen de
teninde nafile
rüzgar alır geri getirir
seni bana yine
tutamasam da ellerini
kalbim uzanır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!