Küçücük bir dünya kurduk kendimize
Bütün tezgâhlarda sevdamız dokunur
Bekler güneş kapımızda, gülümser ay penceremizde
Yepyeni şiirlerde adımız okunur
Sonbaharda ilkbaharı birlikte yaşıyoruz
En güzel gelgitlerde sarkaç
Hem gelir, hem gider
Bir o yana, bir bu yana
Açılır mor sümbüller gibi
Gök maviliğince tükenmez
Yüreğinde yaşamak sevinci
Hayâl gibi bir şeydi benim için
Hayâl gibi bir şeydi seninle olmak
Hayâl gibi bir şey değil gerçek
Olmazsa olmazım olup çıktın şimdi
Küçük dünyam büyüdü, okyanusları aşıyor
Öylesine severdik sizi sormayın!
Sizler için fışkırır mutluluğumuz.
Duygulardan ayırın beni, komayın...
Dinsin artık, bitsin bu sarhoşluğumuz,
Öylesine severdik sizi sormayın!
Hatırlar mısın son yolculuğumuzu
Tek tek bıraktık şehirleri ardımızda
Kimseler sezmedi yokluğumuzu
Sıra dağlar kaldı arkamızda
Kurtulduk bütün bağlarımızdan
Yüreğimde özlem kıvılcımları
Hasretin gergefinde dokunmuşum
Dün buradaydılar, şimdi nerdeler
Hepsi de bir rüyâ gibi geçtiler
Yerden göğe tutmuşum şafakları
“Nazara gelme” diye okunmuşum
Şu dal filizi, bu tükenmez yaprak yeşili
Taptaze umutların en körpesidir.
Bahçelerde gelinciklerin solması, güllerin
kapanması
Şeker lokum umutların sönmesidir.
Her zaman yağacak bu yağmur
İkimizi de kör kütük ıslatacak
Bundan böyle
Gezemeyeceğiz beraber
Beni senden
Seni benden
Bana bak güzel
Ben senin düşündüğün gibi değilim
Karnım aç, sırtım pektir benim
Öyle güzel sözler bilemem
Kaldırım başlarında sizi bekleyenler gibi
Arada sırada romantik oluşuma aldırma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!