Seni sevmek suçmuş...Bilemedim can!
Bitti o vaveylâlar...bitti o ilk heyecan....
***
Sen gittin buralardan; ben, kendimi ararım
bu koskoca şehirde, dolaşıp sokak sokak...
Gözlerimle yolları biteviye tararım:
Yari gördüm yıllar sonra,
Biraz öyle, biraz böyle
Yazmış resminin altına
Biraz öyle, biraz böyle
Çocuktum gönlüme girdi
Bu gece yaşanmaz alev dudaklım,
Ateşinden uzak, külünden uzak.
Vay benim kadınım, yayla yanaklım,
Gonca gonca kokan gülünden uzak.
Kadife teninden çıkan buhardan,
Seni sevdiğimi bir ben bilirim
Bir de dertleştiğim çayım, sigaram...
Cehenneme gitsen tutar gelirim
Dağlansın orada umarsız yaram...
Ey yamyam yürekli insafsız kadın
Arkadaşım, çakmak çakmak gözlerin
Dokuz ışık saçmıyorsa, yanlış var!
Yeri göğü inletmeli sözlerin,
Serçe bile kaçmıyorsa, yanlış var!
Geçmişine gurur ile bakarmış,
Her soluk alışta yutarım şehri,
Ciğerime siner kabir kokusu.
Ya Tunca kenarı, ya Meriç nehri
Karanlık kundakta bebek uykusu...
Zulada ecelin kahpe fakları,
Bilmem şu feleğin derdi ne benle,
Yarin hayâliyle kavuşsam sezer,
Dilimden dökülen ağıtı dinle,
Rüyada buluşup sevişsem sezer.
Süreyya misali yalnız başıma
Erzincanım, can çiçeğim, can gülüm,
On yıl oldu seni göremedim vay....
Senden uzakta mı bulacak ölüm?
Ömrü, toprağından deremedim vay...
Onuncu zemheri bitmek üzere
Ne sen Leyla idin vefadan yoksun;
Ne ben Mecnun, yorgun, çöl avaresi..
Ağlasam da yoksun, gülsem de yoksun,
Sensizliğin gülüm sensin çaresi...
Ferhad gibi dağ delmişlik gücüm yok,
Antolojide tanıdığım ilk 'insan'...tavırları ve asilliği ile örnek alınacak bir bilge...