Osman Tuğlu Şiirleri - Şair Osman Tuğlu

Ey Hayyam! İçmişsen, humarsan sevinç duy.
Bir ay yüzlü güzele yarsan sevinç duy.
Bu dünyanın sonu yokluktur çünkü
Yokluğu düşün, şu an varsan sevinç duy.

Ömer HAYYAM

Zamane yüzünden kanım çekiliyor,
Sanırsın elim ayağım dökülüyor.
Dur deyince çıkan canıma, diyor ki:
‘’Ne yapayım ev başıma yıkılıyor.’’

Ömer HAYYAM

‘’İçmeye akşamdan sabaha tövbe!
Dökmeye lebaleb bardağa tövbe!’’
Dedim ama bahar gelmiş, her yan gül:
Ya Rab! tövbe etmem bir daha, tövbe!

Ömer HAYYAM

Bir öküz var Ülker Takımyıldızı'nda.
Bir de altta; taşır arzı boynuzunda.
Ve bunlara inanan ne çok eşek var
İki öküz arasında, yeryüzünde.

Ömer HAYYAM

Bir başka olur la'l şarabın meyhanesi,
Bir başka parlar emsalsiz inci tanesi.
Senin benim konuştuklarımız hep boş laf,
Bir başka dille söylenir aşk efsanesi.

Ömer HAYYAM

RUBAİ

Bir damla su varmış, denize akmış.
Bir tane toz varmış, toprağa çökmüş.
Sonun ne olacak biliyor musun?
Şu: Bir sinek varmış, bir sinek yokmuş.

Burda yasak, orda ikram olması şarabın
Nasıl kanunu olabilir ki aynı Rabb'in?
Onu Hamza'ya haram kıldı peygamberimiz
İçip öldürünce devesini bir Arab'ın.

Ömer HAYYAM

Biz kuklayız, felekse kuklabaz
Hakikattir bu, sanmayın mecaz.
Bittiği zaman sahnede oyun
Kutuya girmemiz kaçınılmaz.

Ömer HAYYAM

Rüzgarda Durma

Ellerini gizliyordu koyu bir tülün altına…
“Bugün neden solgun rengin?”—
Çünkü sert acılar içirdim ona
Sarhoş edinceye değin.

Ay değil, sana diyorum.
Bahçeyi aydınlatan şey,
Bu çiçekler.
Onlardan nefret ediyorum.
Nefret ettiğim kadar cinsel ilişkiden
Adamın ağzımı tıkayan ağzından