Osman Tuğlu Şiirleri - Şair Osman Tuğlu

Farlar, farlar, iç içe milyon ışık
trafik sıkışık, çok sıkışık
bu çile kendimizden ötürü.

İleride bizi bekliyor bir viyadük
ah ucu kesilmiş gibi güdük

I.

Habil oğlu, ye, iç, yat;
Tanrı gülüyor sana şefkatle.

Hazır tüm ülkeler doğrulmak için
haritalardan.Yıldızlı derilerinden ayrılmak
mavi denizlerini bohçalar gibi
düğümleyip sırtlarına vurmak için
kökleri ateşli dağlarını şapkalar gibi

Ben Hiçkimse’yim ! Sen kimsin?
Hiçkimse misin, sen de?
Öyleyse bir çift var bizden!
Yayarlar bunu, bilirsin, kimseye bahsetme!
Öyle sıkıcı ki Birisi olmak,

Derinlerde bulunmuş
Ve yetmiş dilli Babil'de bile
Bilinmeyen bir dile
Sahip bu iç kuş.

Kabul etmedi.
Hiçbirini kabul etmedi.
Ona bir muz, Gabriel Marcel üzerine bir inceleme, üç çift naylon çorap, garantili bir kahve makinesi, esnek bir sarışın ya da yasal yaştan önce emekli olmak arasında seçim yapabileceğini anlattılar, ama o hiçbirini kabul etmedi. . . . Onun suskunluğu yüzünden bazı memurlar, bir rahip ve yerel polis uykusuz kaldı.
Kabul etmediğine göre sınır dışı etmek üzere işlem başlatmak gerekir mi diye düşünmeye başladılar.

Ne oldum, nasıl yaşadım biliyor musunuz?
Biliyor musunuz çaresizlik nedir? O halde
kışın sizin için bir anlamı olmalı.
Üzerimi toprak örtmüşken
hayatta kalacağımı hiç ummuyordum. Yeniden

KEDİ

İhtiyacın kedi.
Olunca yerle bir
Bitirip tüketince seni
Bunca şehir

Aklın
olmaması
harika şey. Ya duygular;
ah, duygularım var benim; onlar
yönetiyor beni. Güneş denen

Kış Sirki
Cirque d'Hiver

Yerde koşan bu kurmalı oyuncak,
tarihteki bir krala yakışıyor.
Ak yelesi gerçek bir sirk atı bu.