Osman Öcal Şiirleri - Şair Osman Öcal

Düşlerimden Düş Avşa

Güneşin başka doğar maviler Marmara’dan,
Köprü kurmuş martılar sana doğru karadan,
Her günün gönül yakar alev damlar çıradan,
Sevgiler aşka kanık düşlerimden düş Avşa.

Salur Kazan Tutsak Olup
Oğlu Uruz’un Çıkardığının Destanı (GÜLCE-BULUŞMA)

Meğer Hânım Tırabuzan Tekfuru
Oğuz’un beylerbeyi Han Kazan’a,
Bir şahin salmıştı okşar gururu;

Arz Eder Dünyaya Halini İlan(LEBDEĞMEZ-Dudak Değmez)

Aşkın dergâhında otura kalan,
Deli gönül seyyah har ile yanar.
Hazan yokuşundan hakkını alan,
Deli gönül seyyah nar ile yanar.

Susuzum Çöl Vahasız

Civanım nazlı maral, gamzelerin kurda gezer,
Kadehim mey doludur, düşlerimiz barda gezer.

Deme sen gönlü muhannet, susuzum çöl vahasız,

Mavi Düşlerimi Salsam Almıyor

Hava yıldız yıldız sevdamız yüce,
Vuslatın koynuna düştü bilmece,
Damlattı derdimi mehtaplı gece,
…..Silmesem olmuyor silsem olmuyor,

Bir Diriliş Bir Umut(Reddü’l-’Acüz ‘Ale’s-Sadr-Sonu Başa Çevirme)

Davacıyım bir ömür, bu hakikat ne acı;
Elinde sultan mührü, o da benden davacı.

Meramı Türkçeye vur, gönlüm nahoş bal haram;

Bil Gayri

Hazan geldi dal eğlemez yaprağı,
Tazesini açamıyom bil gayri.
Yaradanım kucak kılmış toprağı,
Alıp alıp saçamıyom bil gayri.

Açmaz Kabirde Gülüm

Yine kapına geldim, duy beni, şah-ı maral
Kavrulan yüreğime, çıngı çıngı köz oldun
Ele minnet duymadım, eğer bu ise kural
Kokmamış şu sevdama, örtü oldun yüz oldun

Türkçe

Aslına yabancı yavan bir yobaz,
Söyler ki dillerden geridir Türkçe.
Tarihten bi haber olan hokkabaz,
En köklü dillerden biridir Türkçe.

Seni Ağlatamam

Üstün sayma kendini, başım sana sır değil;
Değer vermek insana, hiç o kadar zor değil.

Ezer miyim ben seni, yaratmadı ayaktan;