Osman Öcal Şiirleri - Şair Osman Öcal

Devlet Domuzu

Kırıkkale ilinde
Ovasında belinde
Gezer devlet domuzu
Her köylünün dilinde

Kam Püre Oğlu Bamsı Beyrek Destanı(GÜLCE- BULUŞMA)

Oğuz yurdu Türkeli yiğit hanlar yatağı,
Kara yere diktirdi Han Bayındır otağı.
Yükseldi gökyüzüne ala sayvan bir kanat,
Döşendi bin bir köşe her yaygıda bin sanat.

Soykırım (GÜLCE)

Doğu Türkistan
Türkistan’ın parçası
Türk’ün vatanı
Alptekinler ülkesi

Sen Ağlama Bebeğim(ŞARKI)

Gamzeler güle dargın yanağın harelenmiş,
Sen ağlama bebeğim her derdin çaresi var.
Zülüfte teller sefil yüreğin yarelenmiş,
Sen ağlama bebeğim her derdin çaresi var.

Aşka Bizar Olma

Geçmişe bakarsan hayatın kumar
Tek zarı yek attın, boş versene sen!
Yiyende iz koyar, attığın şamar
Ummana ters battın, boş versene sen!

Kara Geldi Kaderim

Gözleri perili, buğdaydı teni;
Hamıdım vuslata oldurdu beni.
Nar damlası bir çift gülü açardı;
Gamzeler içine doldurdu beni.

Nazlı Bir Elik

Alıp ak gerdana başım yaslasa,
Düşü bile beni benden geçirir.
Kavurup döşünde terde ıslasa,
Yaşı bile beni benden geçirir.

Kar Gülü

Goncadan açılmış taze bir çiçek,
Alınca kokunu gördüm kar gülü.
Hayalle yaşardım sen ise gerçek,
Varlığını hayra yordum kar gülü.

Hasretim Gül Simana

Ya sıladır ya gurbet her aşkın memleketi,
Hercai sevdalarla mora dönen aldasın.
Heder etme her güne gönderilen buketi,
Nefis denen illetle süt kaymağı baldasın,

Sızlanmak Çare Değil

Açlık nefis kirletir körelmişse düşünce,
Görünen iştah açar akıl zerde kaldıkça.
Kul kendine gelmeli dert közle birleşince,
Bu kıssa örnek olsun hisse serde kaldıkça.