Osman Öcal Şiirleri - Şair Osman Öcal

Banazlı Pir Sultan (GÜLCE-BULUŞMA)

Ne harem tutarız ne sürü koyun,
Bin saraya değer gönlümüz bizim.
Zalim karşısında bükülmez boyun,
Bir güle baş eğer gönlümüz bizim.

Benim Sadık Dostum

Sarılıp seviştik bir heves ile,
Yükledi ömrüme çekilmez çile,
Eyvah dedik amma heyhat nafile;
*Benim sadık dostum zıkkım sigara,

İsimlik Tak Yaz Üstüne İsmimi (İŞTİKAK-TÜRETME)

Ol yazıcı bensiz yazmış yazgını,
Dilerim ki yıldız toplar yazınız.
Nazlı gönül belki kader kızgını,
Bir selama dargın gider nazınız.

Özlerim (TEKİL- Yeni Nazım Önerisi)

Özlerim…
Nemli gözlerim.
Rüyama girdin oğul!
Gir, göreyim seni elbette;

Bedduanı Sal Gayri (DÖNENCE-Yeni Nazım Önerisi)

Kar ayazı değil bu beni yakıp kavuran,
İstemsiz sırtladığım değişmez karayazı.
Gönül ermiyor ise var yarama dil ersin,
Dilersin; gazele dön, şarap olsun savuran.

Bir Ömrün Aynası-TERZA-RİMA(Örüşük Uyak)

Yıldızlarla uyanıp uçup gitti nağmeler;
Zifir geceler oldu uyku bilmez sırdaşın.
Yarasa kanadında kilitlendi düğmeler!

İŞTE BENİM SEVGİLİM

Ne çisil yağmurda ne gönlü buzda,
Ne al yanak ne bal dudak bir kızda;
Benim gönlüm bir güzele sevdalı;
Sevgi onda sevda onda aşk onda.

Ay inmiş yüzüne ezelden beri,
Bakıp güzellere yerinmeyesin.
Eğer arzu isen dinle kamberi,
Karalar içine bürünmeyesin.

Bir umut bırakıp geçtiğin elden,

Çiledi Derdim

Sevgiler yağsa da yıldızlar gibi,
Tükenir bizlere gelene kadar.
Riyakâr vuslatın görünür dibi,
Ne çileler çektim bilene kadar.

Vuslatî Harında Pişti Atatürk.

Şafak şafak doğan Samsun güneşi,
Türk’ün kaderine düştü Atatürk.
Bulunmaz cihanda bir daha eşi,
Yüce milletine baştı Atatürk.