Osman Kılıç Şiirleri - Şair Osman Kılıç

Sana bugün diyemem
Sana yarın diyemem
Ama benimle kal kadın
Benimle kal..

Sevmelerinsiz ben bir dağ

Aşina titreşimi kulakzarımda duran
...........bir tanıdık ses gibi
Elinde tek tüyüyle kayıp kuşunu soran
...........bir kırık kafes gibi
Peşimde sevdan

Bakma sen bana Ömer
Dadaşsın diye anlatıyorum
Başkası anlamaz derdimizden
Keser yüreğimi hariçten yorum..

Sana ermeniydi diyorum

Karanlığın ışıkla buluşacağı yere
O kadar çok yaklaşmışken
Ve saadetten sarhoş günlere
Belki bir adım belki bir nefes
Belki bir tebessüm kalmışken
Erken erken

Vurdular seni kapkara bir bunalım gününde
Nedenini bilemedim
Anlam veremedim başımda uçuşuna
Bilemedim nedenini
Vurdular seni...

Aferin sana çocuk söz dinliyorsun
Seni bana bakmıyorken yakaladım
Teşekkürler sana çocuk...

Güzel duramaz senden en renkli çiçek bile
Bu karanlık bu ıslak kaldırımın dibinde

Sevdasız geldin dünyaya
Sevdasız gideceksin
Yüzyıllar boyudur
Hep aynı şeyler yaşanan
Bir ömürde sen tüketeceksin
Farkına varamadan....

Geleceğini biliyordum
Biliyordum beni alıp uçuracağını
Hintli ermiş değildim artık o gece
Bir kuştum-tüylerimle beraber
Şehzadeydim şahtım padişahtım
Biliyordum rüyana iştahım nereye gider..

Bir bakış donar kalır zihinlerde
Dokunduğu herşeyi keser geçer-cerrah
Donar kalır ressamın renklerinde tuval..

Ne yürek dayanır bu çarpmaya,ne mafsal
Doktormuş,ilaçmış,duaymış;

Üzüm üzüm üzüm
Kanar gözümde sevda-akışkan bir mübalağa
Ve ben seni yakalarım mısraların içinden..

Buna aşk deme değil
Buna refleks deme değil