Osman Kılıç Şiirleri - Şair Osman Kılıç

Yeşil! !
Ey yeşil
Palandöken'in yeşili,
Sen ne güzelsin! !
Yarin gözleri misin karanlıklarıma?
Alıp götürür müsün sen de beni güneşe?

Şimdi biz burada oturup konuşacağız
Bir bulut gelip te üstümüze duracak
Bir adam önümüzden geçecek yanımızdan arkamızdan
Bir kadın geçecek bir çocuk geçecek bir ihtiyar
Bir halk geçip gidecek envai camekan gri binalar
Hepsi filanca mesafeden bilecek ne konuştuğumuzu

Dur çocuk! ! Dön şuraya bak:
Mavilik içinde yüzen bu adalar
Bu köpük kitleleri
Üzüntüsüz ve sevinçsiz birer göz yığınıdır
Şaşkın ve şaşırtıcı beyaz gözlerdir..
Bırak hepsi bakadursun..

1-

Bir solukta söylemiştir babası durmadan ve düşünmeden
Siyah kartona kırmızıyla yazılı 'adalet...kimin için? '
Pankartını almaya gelen öğrenciye kapı aralığında:

Yetti dedi,bitti dedi sevgili
Duruşu ağaç dalında titreyen kedi gibiydi
Aşağıda salya kıvamında tehditleriyle köpekler
Ve adam serçe yavrusuydu,iki dal yukarıdaki
Yetti dedi,bitti dedi sevgili

Kalbim İzmir'de durdu birden:soğu-u-u-u-uk!
Bu kadar değildi az önce:soğu-u-u-u-uk!
Şu semtteydi ilk sevgilim geçmiş zaman
O sevgili gözü yaşlı-sesi boğuk
'ayrılalım istersen' dediği an
İşte tam bu soğuktu beynimi donduran

Git başımdan be amerikalı
Bana mı öğreteceksin coğrafyamı
Sen anandan doğmadan daha
Bin kez sancılanmıştım ben
Bilmem kaçıncı çocuğuma
Henüz keşfedilmemişken yenidünyan

Palandöken eteklerinde
Baldırıçıplaktı çocukluğumuz
Ne kadar istesek yükselmeyi kayalarında
Tırmandıkça o kadar kesilirdi soluğumuz
Oysa ne güzeldi saç traşlarımız
Birbirimizin ellerinden

Bugün oldu yıllar önce ben doğdum
Ben doğdum eksik kalmadı binlercesi
Biz doğduk üzülenler oldu sevinenler
Ellerini ovuşturanlar
O halimizle bir farkımız yoktu
Ettik kemiktik sinirdik damardık

Gece yine yalnızlıktı gece zehirdi gece mey
O gece yine yalnız yine sarhoş yatıyordu Ercan Bey
Gece ona tavanın alçısından bakıyordu
Üzerine biraz daha hüzün bırakıyordu
Derken bir ses duydu..salondan olacak:tık-tık
İhtimal o ki yalnız değildi artık