Bugün bana bir hal oldu dadaşlar,
Şiirde kafiye hece ağlasın.
Gözlerimden akar sicimce yaşlar,
Kimseler görmesin gece ağlasın.
Dadaş bir şairdi Tiryaki Zinnur,
Yürek sızlar baş ağrır,
Her çocuk başka yara.
Avaz avaz bağırır,
Yünlü çorap beş lira.
Park yerinde sabiler.
Hep haktan hukuktan bahsetti amma,
Yetim lokmasını yutanlar oldu.
Sanki bir melekti, ayrı muamma,
Şeytanı kılavuz tutanlar oldu.
Sanırım göz değdi geldim nazara,
Tabiatın eti otu yetmedi,
Doymadık hiç yedik birbirimizi!
Sesimiz bir adım öte gitmedi,
Duymadık hiç yedik birbirimizi!
Bize fitne sokan gitsin derine,
Durduk yerde bina yığılır çöker.
Çürükse temeli yapı yan çizer.
Kiriş gerdan kırar kurdunu döker.
Pencere oynaşır,kapı yan çizer.
Hızlı giden çalım satar yavaşa.
Dünyalık hevesin kaldı kursakta,
Böyle bir hayatı yaşanmadı say!
Çalışıp çırpınıp dize vursak da,
Farzet şans önüne döşenmedi say!
Talihsiz oluşun doğduğun gündü,
Bir başkası kucak açmaz,
Yaban soğuk, yaban ayaz,
Zemheride güller açmaz,
Bu yıl gelmez yabana yaz.
Duysun bunu dünya âlem,
Ey Azrail senden bir ricam vardır.
Gel bizim diyarda kal da öyle git.
İnsanları tanı kim kime yardır.
Nerde kötü varsa bul da öyle git.
Birbirine küstü emmiyle bibi.
Hani derler boynuz kulağı geçer,
Boynuzun kulağa batması garip!
Çakallar sahnede rolünü seçer,
Aslan yatağında yatması garip!
Düşünme! Çeyrekten çıkmıyor bütün,
Yeter ki bir kere insan gelmesin,
Çaresiz dünyaya gelen gidiyor!
İsterse bir kere mutlu olmasın,
Bazen üzgün bazen gülen gidiyor!
Bu mesele ince bu mevzu derin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!