Orhan Yamak Şiirleri - Şair Orhan Yamak

KÖYÜME  ÖZLEM
Şehirden insandan fitneden uzak
Sonsuzluk ruhunu bulduğum purlar
Çocukluk özlemim yalın bozkırlar
Saflık masumiyet huzurun yüzü

Kenarlarından çiçekler sarkan
Ve umut dolu ağır küfelerle geldi hep Beklenmeyen çağırılmayan yolcular
Taş duvarlarından yorgunluk ve huzur akan kadîm hana.
Sonra dinlendiler
Akıl aldılar bilge hancıdan ve meskun hammaldan
Arındı ve uyandılar dimağlarının bulanık ifrazat sularından

      LEYLi ZAMANLAR

Leyli zamanların künhüne varıp
Göçe hazır olmak geliyor bazen
Ne varsa dünyada arda bırakıp
Vuslatın türküsü çalıyor bazen

Lütuf:
Evladım! Adamlığının ağır geldiği herkesin gidişi,seni koruyan ilahi bir lütuftur aslında...
Kurtulduğuna binlerce kez şükrettiğin kimsenin,hatırası hâlen acıtıyorsa içini o senin kalbini saran iman ve merhamet çeperinin güzelliğindendir.

MAHKEMEMSİN BİTMİYORSUN

Gel diyorum gelmiyorsun git diyorum gitmiyorsun
İflah olmaz bir davasın ellerimden tutmuyorsun
Mahkememsin bitmiyorsun

                           MAH-RU

Tevellayım  on dördünde  sehabsız şavkına
Çekilince  kalabalığı şehrin tenha sokaklarında
Gece yarılarında çıkarım eylül akşamlarında
Issıszlık ve ışığın buluşur loş semalarında

Mah-ru 2

Mah- ru nasıl da harelenir
Simsiyah geceler şavkınla
Kendi olmaktan vazgeçer
Mecnun saklanır çöllere

MAH-RU
Severim leyali tenha bir sükûttur
Şulen ile aydınlanır ıssızlıklarım
Yerde aramam yansır semadan
Huzur-u şavkı tebessümlerin
Cemalin,mahına değmiştir rû"nun

Söyleyemediklerimi ruhunda duyduğun gün
Şavkına ihtiyacı kalmayacak nazarlarımın
Zifir olsun leyalim mai loş bir aydınlık olacak içimde
Huzurlu ve ıssız tebessümüm yüzümde
Görmeyecek kimse sokak kedilerinden başka
Beni, senli yalnızlıklarımın taş sokaklarında

Mavi

Sehaba değince hüzme-i nurun
Siyahı leyalin elvanı mavi
Serin soğuk rüzgar sen ve huzurun
Şafağın seherin ezkarı mavi