SANDIN
Bir bahar mevsimi Nisan gününde
Huzura çağıran billur sesinle
Düşerken gönlüme bir nur bir cemre
Ektiğin sevdayı oyun mu sandın
SANIRSIN
Sen gittim bitti sanırsın yürür anılar önünde
Ruhun huzurdadır belki ayrılıklar yüreğinde
Tathir et kalbi lerzânımı levni esvedi nisyanı kalmasun
Murakıb et melâikini hatîete mecâli derman bulmasun
Fenay- ı âsiyabın çarkından âzad kıl sen bizi
Lâcerem küllíşeyekâdir-i mutlakśın
Kul kendini mâlik hâkim sanmasun
SAVRULUŞ
Izdırap yaşadım hep yığınlarla
Umutlar öleli asırlar olmuş
Aşk bir uçurumdur zaman kasırga
Duygular savurdu gerçeklerimi
SEB'A
Madem ki yolcuz bu köhne handa
Yolları sevmemek olmaz papatya
Arama şöhreti makamda çulda
Menzilini doğrult ukbadan yana
Gitmemek olur mu baki olan dosta
SULTAN ŞEHİRE SİTEM
Döndüm geldim sana yıllardan sonra
Üstüme örtecek kar bulamadım
Dağların ıpıssız yaylalar viran
Yıkılmış köylerin PEĞ olmuş her yan
ŞEHLA
Adın yalaz, ateş, ışık, alev
Sarmıştı ruhumu bahar gözlerin
Gözlerime değil yüreğime bakardı
Sanki yer altında ulu bir nehir
Gizli gizli şu virane, gönlüme akardı
SEL VE HAYAT
Sele kapıldığımızda beraber
İlk annem tuttu yakamdan
Can havli !..
Boğulmayayım diye
Ve boğulmamak için kendi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!