Reddet istersen yüreği
Sevdayı kör oyun addet
Şu ateş, öyle bir illet
Yanmayı da bilir suret.
Merhaba şiir dostlarım,
Efendim, özellikle sitelere/gruba ilk girişte, en azından kurucu üyeye hitâp açısından ön adı vermekte büyük yarar var... Çünkü bazı rumuzlar, doğrudan hitâp için uygun gözükmüyor..
Bir grup içinde esasen, daha küçük ve tanıdık bir kümeyi oluşturma ve paylaşımı dostların birbirini teşvik edebileceği ortamı kurma hedeflenir.
Selamlar şiir dostlarım,
Gruplar, şiirlerin mesaj yoluyla yayılmasını sağlayan daha küçük öbekleri oluşturmaktadır. Dahası, benzer düşünce yapısına sahip kişilerin bir arada paylaşımını sağlayan daha hızlı ve etken bir aygıt...
Oysa, yazar adlarına dayalı çalışan 'antoloji.com/yazar_adı' ise, edilgen bir yapı.. Yani okurun gelmesini bekleyen yapı, çok pasif bir iletişim biçimi...
Hece/serbest ayrımı elbette ki yoktur. Ancak diğer taraftan kişisel olarak ben, hece biçeminin, çok yerleşik kalıplar hariç, yapay kurgulara gebe olduğunu düşündüğümden, çoğu şiirin serbestteki kadar etki bırakmadığını, yani şair sayısınca iyi hece şiiri bulunmadığını algılarım hep.
Hece/serbest kavgası, çoğu kez biçem tartışması olarak gözükse de, bazen sanki eskici/yenici gibi algılanır olsa gerek ki; birinin sürekli olarak üvey evlât davranışı görmesini toplumsal nedenlere bağlamak, daima kolay bir yol olmuştur. 'Hece'nin, geleneklere bağlıların / politik olmayan anlamda muhafazakârların tarzına yamandığını, ‘serbest’inse neredeyse imparatorluğun geleneklerine karşı çıkan biçemleri savunan evrilgen / devingen / daha doğrusu sanatsal devrime inananların cephesine dönüştürülmesini gözlerim hep.
Ya ‘hece’, sadece ‘serbest’in neredeyse geometrik simetriği dâhil manzum biçimi ise?
Gerçekte durum nedir? aslen sanatın ifade şekilleri olan biçemler; hangi yöntemi denediklerinde daha çok etkin olurlar toplumun gelişmesinde, hangisi daha çok ışık saçar? Tam tersine sanatta değil de, toplumda bir evrilgen/ devingen / daha doğrusu bilinç devrimine yarayan biçem ne olmalıdır? Toplum, sanatta dalaşanların kendi üretkenliklerini sıfıra indirenlerin ceremesini çekmeye zorunlu mudur? Yoksa sanatçılar, kendi aralarındaki savaşı bırakıp, toplum için savaşmaya ne zaman başlayacaklar? Hedefi şaşıranlarınsa, toplumu aydınlatmayı bırakın; toplumun gerisinden gelmeye alışmaları, sanat kürsülerini işgâl etmeden daha yararlı etkinliklere girişmeleri, yahut fikir arenasından uzaklaşmaları elzemdir.
Merhaba şiir dostlarım,
Efendim, artık sürekli olarak bir usulü uygulamak gerekiyor galiba;
Sanki bir alışkanlık olmalı bu iş, artık ben de beğendiklerimi Antolojim Listeme eklemeyi bir alışkanlık ediniyorum.
şiirlerin kullandığı imgelerin ortak bir yanını bulmak ister bazı analizci okurlar.. bazen şiirleri çözmenin bir yolu da olabilir bu.
şiirlerdeki imgeler; yaşamın ikili / diurnal / müteşabih doğasını vurgular biçimde; dahası birinin diğerinin içine girmişliğinin / giriftliğinin / sarmallığının yapışık ikizliğine dem vurur gibi durur bazen, bir yönü vurgularken, diğerini örseler, onu sorgular..
örneğin, ruh + beden; hangi âdem, böylesi bir yapıyı çözebilmiş ki? birini mekanda, diğerini de zamanda ancak görebildiğimiz karşıt yapılardır; bir araya getirilmiş, biri de diğerinden hiç ayrılamazmış; ayrılırsa da ne olacağını zaten bildiğimiz:(
Merhaba dostlar,
Bir tartışma ortamına bir geri bildirim yaptığınız zaman, bu ‘zamanı’ nasıl arayıp da bulduğunuzu sorgulayınız lütfen; o ‘zaman’ı, siz mi ayırdınız; yoksa kendi kendisini mi oraya sürükledi bu ‘zaman’?
Bir tartışmaya başlatıcı olup, onu orada öylece bırakmak yerine, paylaşımın devamını getirmek, daha ileriye götürmek çok önemlidir. Sanat adına görüşlerimizin tartışılmasını daha genişçe sağlamak adına, böylesi bir yazıyı, ‘zaman’ sorununu biraz daha deşmek için kaleme aldım elbette. Aslında böylesi konuların, henüz kendi paylaşımlarımıza rast gelmezden önce tartışılması zorunlu olmasına karşın, ancak bir geri bildirimde zor durumlara düşenlerin sorunu olarak izole edilmektedir.
merhaba şair / okur dostlarım,
dinsel tema / figürlerin betimlediği şiirlere ne yazılır? neler yazmak gerekir? yazmak zorunlu mudur? yazılmasında ne yarar vardır / yoktur?
bazı şiirlerin türü didaktik olmaya başladığında, içindeki mesajlar okura doğrultulanmaya başlar.. şiirsellik, kendi akıcılığına büründürdüğü anafikrini sunmayı amaçlar. zaten sanatçı da, birikimini seçtiği sanat tarzıyla ifade etmek durumunda değil midir?
merhaba üye dostlarım,
seçki.. kesinlikle kişisel kriterlere bağlı olmak konumunda kalmaya mahkum bir seçim ürünü..
peki, 'kim, daha az subjektiftir? ' sorusu mu bu kez yanıtlanmalı burada.. yani, benzer yetkilerle kayıtlanmış üyelerin sitedaş (belki de rekabet eder konumdaki) varlıklarının, birbirleri için tehlikeli olmaya başladığı bir nokta mı var? onları da bu noktadan korumak için, rekabet kurulu gibi bir yapı zorunlu olur muydu?
merhaba şair / okur dostlarım,
Şiirde ilerlemeye çalışan ve gelişme yolunda çaba gösterenlerden biri olarak,
belki yararlı bir konu üzerinde foruma benzer küçük bir fikir teatisi kümesi kurabilir, belirli bir noktaya ulaşabiliriz umarım.
Eklenen bir şiirin hece ölçüsü, (ölçüden sınırlı anlamda bir dize içindeki heceyi sayıyorum) genelde ahenk dışı amaçlarla da uygulanan bir yöntem olmaktadır giderek. Bu, eşit hece sayılı dizenin, ahenkli veya akıcı olduğuna ilişkin teorinin bir sonucu gibidir.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!