Seni yenerim, inan!
Hiç deneme, asla sınama,
Bir kaytan bakışımla,
-düz ovada kekliği vururum!
Sökmez bana cilve-i nispet;
Ne kadar dayanabilir ki ozan,
Dünyadaki onca güzelliğin
Hiç farkına varmadan?
Gözlerine bayıldığı güzelin,
Dudağına öpücük kondurmanın,
Acil durumda çekeceğim hışımla, ikidir
Bir sifon bile yok;
-bu nasıl iştir?
Nasıl bilinir kişinin ehli;
-irfan nasıl ilişir bir insana?
Biliyorum ki bir şiir var;
İki kelime deneyip de boşverdiğim
Onlarca kağıtta karalanmış
Yüzlerce saçmalıklardan kurulu
Çöpü boylayan dizelerdir.
Biliyorsun, 'ikilem' diyorlar buna,
Bir yol ayrımına gelirse eğer yüreğin,
Şu yelkenli gemi'n var ya,
batma tehlikesi bile geçirir,
'Yanarsa sinem, yansın' demek belki basit kaçar,
Fasit dairelere bir düşerse gönül,
Ha'di,
yapsanıza bana da aynısından!
Düşünce, elimden tutan
Basınca düşlerime, karabasan,
Yarınlarıma umut versenize!
Duygu seline kapılırsın ya birgün;
-çamura düşen bir saman çöpüsün yani,
Şu bağrın çarpsa da kayalara; çatlamaz hiç;
Yekpare kalır hep yüreğin,
-taşa benzer!
Sor bak, acep nesidir
İnsanın dünyadaki işleri?
Hop oturup, hop kalktığı
Bir gülüp, bir patladığı.
Resimler ne kadar etkilidir sence?
Belki üç yıl öncesinin yorgunu, ya da otuzlu yaşlarında
Bir prensesin sorgulayan gözleri,
Takarsan kafanı canana,
İşte o zamani yandığının resmidir.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!