Bazen gökyüzü çağırır beni anne
Seni görürüm
Pamuklaşır bulutlar, ellerin gibi
Sarar beni sıkı sıkı
Nerdesin anne
Ben senin olmadığın yerdeyim
Sen vardın,
Zaman ne de çabuk geçti
Her yer tomurcuk, çiçek
Yeşil ile oynaşırdık
Çiçek tomurcuk olurdu,
Tomurcuk fidan,
Şimdi bir çiçek olmalı
Kuraklaşmış bedenim üstüne, kök açmalı
Rengi sarı olmalı,
Açtıkca,
Ruhuma güneşin sıcaklığını yaymalı,
Isıtmalı,
Ne zaman gözü yaşlı bir çocuk görsem
Düşünürüm annesini,babasını
Ne zaman hüzünlü bir çocuk görsem
Düşünürüm ailesini,
Benim öpülesi çocuklarım
Bir varmış, bir yokmuş
Aşk denilen bir duygu varmış
Bir kötü, bir iyi yaşanırmış
Zaman içinde,
Aşk savaşı, hep yapılırmış
Açılan yaralar kolay kapanmaz
Sokaklar boştu,yalın gecelerde
Ben yalnız bir başıma,seni düşünürken
Ama sen üzülme,yalnızlık hep vardı
Kuşların çığlıkları
Ürkek adımlarıma arkadaştı
Dağların başı ak takke,
Yamacın da ağaçlar, dağ yolu gözlüyorlar,
Güneştir onlar için umut
Üfler dağların yamacından rüzgâr
Kimine umut, kimine huzur pişer
Olgunlaşır, ekşiden şerbete dalında
Zaman, Rakı'nın dem aldığı,
Ustaların çekişmelerinin başladığı an,
Garsonlar soluklanıyor,
Komilerin koşuşturduğu an.
Gökyüzü maviliğini almış,
Bu topraklara kem gözle bakma!
Bu topraklara hain hain yanaşma!
İlmek, ilmek Şehit anaların
Cumhuriyetle sarıp sarmaladığı
Vatanım var..
Bu gün sabah her gün’den farklı
Yüreğimde dört mevsim
Her anında seni yaşıyorum
Gülümsemen de kaybolup dalıyorum
Sensiz geçen zamanı yaşıyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!