Deniz Kokuyorsun
Çakıl taşlarını, çarpa çarpa
Yüreğime
Sıcak bir meltem
Seni bana taşıyor
Deniz kokuyorsun
Aşk yoksunu yüreğim sevmişti
Değerini bilmeden, zamanında
Sevdiğini de düşürmüştü yürekten
Şimdi her günüm yalnız,
Bir eziyet
Kimi ararım bilinmez
Bir zaman vardır, yürürsün
Yürürsün, yürürsün
Nereye gittiğini anlamadan
İşte o an kaybolmuşsundur, bilmeden
Bir zaman vardır, çok seversin
Hani o dağların başı dumandı?
Zirvede mutluluğun izi vardı,
Beni sevdiğimden ayırdılar
Zalimlerin elinden,
Yokluğun pencesinden
Sevdiğim gitme dedi gülüm,
ee bebeğime
Uyu Bir tanem, yarinler senin için gül açacak
Uyu Bir tanem, güneş senin için mutluluk yayacak
Ağaçta meyve çiçekleri, toprakta gelincikler açacak
Uyu Bir Tanem, annen sana yarin mama olacak,
Can katacak
Bazen yürümek istersin yüreğinin gittiği yerlere...
gidemezsin..huzur denilen olgunun ne anlama geldiğini tartarsın...
ama anlayamazsın...
yollar uzar...her şey büyür gözüne...koşmak istersin...
kaçamazsın...
karnın açtır,boynun bükük...
Umut çizgisinde
Bir dalgadır yakalanılması gerek
Uzun, taş engebeli yollarda
Aç, susuz köşe başlarında
Umut, bir zeytin,bir ekmek
Her gün, üstüne örtündüğün örtü bile
Zamana yenik düşüyor
Her geçen gün, onu daha tok
-daha kalın yapıyor
Yalnızlıkla besleniyor sanki!
Bir kapı tıklaması içten
Bir can, bir can
Kapılar çalınıyor
Umut içinde beklerken
Bir can, bir can
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!