Gene gece bitiyor yabancı bir şehrin ablukasında
Bu koca şehri sana bırakıp gidiyorum
Yolumun az ilersinde duruyorsun hep
Ne zaman yola çıksam, sana varıyor gözlerim
Gün bitimi bir ayaz çarpıyor ayaklarıma
Ölüyordum…
Ağlama yiğidim
Dağlarda umutsuzluk çığlarına mı? gafil düştün
Sırtında mıydı? akşamın yabani karanlığı
Sen ol yiğidim umutsuzluğun içindeki açan
Tek umut…
Yakma ağıtları
Geceler bu şehri uyandırdı
Yanlı bir düşle, karanlığa attım beynimi
Tökezledi telaşım
Şimdi gençliğime çağırıyorum seni
Bozunan gerçeği unutmaya gücüm yok
Kaç zaman hırpaladım yalnızlığı içimde
Kıyametler kopuyor yüreğimde
Anlamına eremedim
Bakışlarının soluk rengine takıldı gözlerim
Susmak olsa da
İki satıra diziliyorum yine
Ardı arkası kesilmeyen dizelerde buluyorum hep kendimi
yüreğimle sarıldım sana
bakışlarım bile değmemişti gözlerine
ağır bir tortu kaldı hayallerimde
binlerce soru işaretlerine yenik şimdi umutlarım
sessizliğinde boğulan bir günahkar oldu yüreğim
başlamadan, bitmeye meyilli bir bakışım kaldı gözlerinde
Hani bana bir şiir yaz demiştin ya
İşte yazıyorum
Yüreğimde bilmediğin aşkınla
Yağmurlu bir havada,
Vuruyor hayalin yüreğimin bir yerine
Yol üstünde kapalı ufuklar
Ve kanlı prangalar…
Tarihin bir yüzü çöl kaldı.
Güçsüzlerin göç’ünü duyumsuyorum
Dünya yoksul
Nereye baksam dağılıyorsun gözlerimde
Hüzün kokuyorsun bu gece
Cüce zamanlı gecelere yazmışım seni
Maviliğin kontu değil gözlerim
Göçebe bir saltanatın kaldın yüreğimde
Yüreğimi yalnız sen bilirsin
En gizli tapınaklarıma ulaştı hayalin
Aykırı rüzgârlarıma karıştı nefesin
Ipıssız yalnızlıklarda,
Göğsümü kandırıyorum sanki
-
Nilgün Budak
Tüm Yorumlaro sabır denemesi bi yengeç! ! !