İnsan uyumaktan korkar mı? Rüyalar kabus bile değilken yine de acıtabilir mi? Bu nasıl bir çıkmaz sokak hikayesi, deniz de yüzme bilirken boğulmak gibi, gökyüzüne küsmüş bir kuş gibi... denize küsmüş bir balık gibi, umudu onda kalmış bir adam gibi, tanımsız ve melankolik yaşadığım acının tarifi...
Özledim gülüşünde çıldırdığımız zamanı,
Saçlarına dokunduğumda yüzünde binlerce güneş doğurmanı,
Masum bir bebek gibi koktuğun o anlarda,
Anlamsızım kaç gündür düşünüyorum seni, bazende aman umrumda degil diyorum ama sonuç önemli gelişmeden daha cok, SONUÇ sanırım mutlu diyorum… mutsuz olsa zaten arar zaten sorar… o nedenle gene o yerde kalıyorum umudum çiğ taneleri gibi olsada mutsuz olma diye dualar ediyorum… yoksa sen geldin mi ben yine hiç birsey olmamış gibi yenilecegim sana… sen mutlu ol güzel kadın varsın gidişin ardindan 40 yil geçsin seven adam yıpranmaz korkma sen yinede… grur duy seni mutsuzluğunda seven biri var diye… sen mutlu ol umudu onda yıllarca kalan bir adam var diye…
Olmuyor değil mi…? ne yaptığını merak ediyorsunuz. nerede olduğunu ne yaptığını kiminle olduğunu deli gibi merak ediyorsunuz. ve özlüyorsunuz onun aklında bile değilken, sesini, nefesini, en önemlisi gözlerini ve gülüşlerini özlüyorsunuz…
Olmuyor değil mi…? başka tende aradığınız kokular, dokunuşlar, sahte geliyor…gülüşler sıcak gelmiyor, bakışlar parıl parıl gelmiyor, Sarılmalar saniyelere düşüyor, seni seviyorum her agızda bir çiklet…
Olmuyor değil mi…?
Üzgünüm çaremiz yok yıllarca bu acıyı içimizde sol yanımızda yaşayacağız…
Göremeden sevmek, dokunamadan sevişmek, mesafelerce öteden kokunu bir rüzgara benzetmek, hikayemizin önsözü'ydü...
Ben sensiz yarım kaldım,
Hüzünlü şarkılar içindeyim.
Gözlerimde sancılar var,
Yüreğimde yaşlar var.
Gelip giden yolculuklar var yakamda,
Ağladığımızda gözlerin acımıştır diye gözlerinden öpen Adam; Kokunu özledi, masumiyetini özledi,beline sarılıp dünyadan kopuşları özledi…
Papatyalar dudaklarında açmış güzel kadın,
Gülümsediğinde şehrim bahar kokuyor…
Papatyalarla birlikte seviyoruz seni…
Geceler yanar mı? bir kibrit, bir çakmakla? Hadi yaktık diyelim be dost. Gündüzleri üzülmez mi? bu insanlar… Anılar silinir mi? bir silgi, bir temiz sayfayla? Hadi sildik diyelim be dost. Cezası büyük olmaz mı? hatıraların…
Yaşanılanlar unutulur mu? bir şarkı, yeni bir aşkla? Hadi diyelim unuttuk be dost. Ne farkı kalır unutalanın unutanalardan…
Ben her gece seni çıkartıyorum,
Gittiğin gün seni usulca içime koyduğum yerden,
Ve sonra aynı hassasiyetle koyuyorum yerine.
Ne İncil istiyorum, nede kırıl,
ben senin yerine hepsini yaşamaya seninleyken de razıydım biliyorsun...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!