Sana kavuştuğumumda bile ağlardım ben,
Bilirdim, bilirdim bizi koparacaklarını içim acırdı iç çekerdim…
Gözyaşlarımla odada kıyametler kopardı
Sana sarılmak bir inanıştı aşka..
Kokunu hissetmek ise nefes alışımın en heyecanlı anı,
Dokunduğumda tenine, teninde çiçekler açardı…
bazen geceler boyu bekliyorum onu...
hiç yılmadan belki beni bıraktığı yerde belkide bir kaç adım ilerisinde.
aslında o gittikten sonra nefes aldığım her yer o gidişi anımsatır bana
bazen bir ağaç gölgesinde...
bazen bir sahil kenarında,bazen de bir uçurumun en kenarında...
Hiçe atılan sevgiler yüzünden kirlendik,
İnsanlar artık masum değiller…
Verilen sözler, bırakılan eller,
Sevenleri hüzünlerle dolu bir hayat bekler…
Ben hiç hayal kurmadım, Mucizelere ise hiç inanmadım. İnandığım tek şey AŞK'tı. Sayende onuda; İdam sehpasında şiirlerle astım...
Hava soğuk, anılar soğuk, düşlerim soğuk, ellerim soğuk, üşüyorum bahanem sonbahar…
Tutun gülüşlerimizin biz rengine…
Gülüşün mutluluk olsun…
Sarıl kokumuzun biz tenine….
Sarılman Huzur olsun…
Ağladığımızda gözlerin acımıştır diye gözlerinden öpen Adam; Kokunu özledi, masumiyetini özledi,beline sarılıp dünyadan kopuşları özledi…
Bir kadının her şeyini öğrenmek istedim hep nelerden hoşlanır neler sever…
çünkü kadın anneydi kadın hayattı
kadın dünyanın gerçek harikasıydı
bir mucizeye inanıştı kadın…
Masum bir hayaldi kadının düşünceleri o hayali bile çok gördüler…
Sevmek istedikçe yıprattılar, umutlarını çaldılar;
Ama yine vazgeçmedi kadın ve pencere önünde her şeye inat kurdu hayallerini;
Belki o onu hiç sevmeyen adamı, Deli bir umutla beklediği anları;
Hayaldi ya sarıldılar sımsıkı; ilk defa çok sevdiği adam ona bu kadar yakındı…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!