Sana kavuştuğumumda bile ağlardım ben,
Bilirdim, bilirdim bizi koparacaklarını içim acırdı iç çekerdim…
Gözyaşlarımla odada kıyametler kopardı
Sana sarılmak bir inanıştı aşka..
Kokunu hissetmek ise nefes alışımın en heyecanlı anı,
Dokunduğumda tenine, teninde çiçekler açardı…
Ben hiç hayal kurmadım, Mucizelere ise hiç inanmadım. İnandığım tek şey AŞK'tı. Sayende onuda; İdam sehpasında şiirlerle astım...
Hiçe atılan sevgiler yüzünden kirlendik,
İnsanlar artık masum değiller…
Verilen sözler, bırakılan eller,
Sevenleri hüzünlerle dolu bir hayat bekler…
bazen geceler boyu bekliyorum onu...
hiç yılmadan belki beni bıraktığı yerde belkide bir kaç adım ilerisinde.
aslında o gittikten sonra nefes aldığım her yer o gidişi anımsatır bana
bazen bir ağaç gölgesinde...
bazen bir sahil kenarında,bazen de bir uçurumun en kenarında...
Tutun gülüşlerimizin biz rengine…
Gülüşün mutluluk olsun…
Sarıl kokumuzun biz tenine….
Sarılman Huzur olsun…
Ağladığımızda gözlerin acımıştır diye gözlerinden öpen Adam; Kokunu özledi, masumiyetini özledi,beline sarılıp dünyadan kopuşları özledi…
İkimizde istemezdik böyle bir son biliyorum, içimiz öyle acıdı ki bittiğinde söylenecek bir söz bulamamıştık yasaklara yenilmişti sevgimiz… adı yasak olan herşeyi sevdim ben çocukluğumdan beri… sende yasaktın bana ve bir gün bitecekti, ya idam edilecektim bu şuç yüzünden yada müebbet hapse… ikisi de olmadı ama aslında en ağır ceza verildi bana seni benden aldılar, hemde bir daha vermemek, görmemek üzere, gözlerimin içine baka baka, yüreğimin en dibine vura vura, tekme tokat aldılar seni benden…. Hiç bir şey diyemedim onlara düzen bu dediler ben sustum hiç bir şey diyemedim… Ya sonra ben bu acıyla ne küfürler ettim onlara ve sessizce içime gömüldüm senli şarkılardan uzaklaştım, senli sözlerden kaçtım, ama yine yakaladılar beni.. İçimden çıkmayan bir parçan var biliyor musun? Böyle birisinin beni kemiklerime kadar kırıp dövse kan revan içinde kalsam bile çıkmayacak çıkartılamayacak bir şey var içimde senden kalan paramparça onlar, onlar işte seni yazılası yapıyor ve içimdeki bu satırlar ondan bu kadar ağır bir tavır alıyor… şimdi bu acılar, yazılar yerine sarılsaydık olmaz mıydı ya? En güzel yaptığımız şey değil miydi sarılmak… hatırlar mısın ? Aylardan aralık tı senelerden 2013 doğum günümdü ve biz yasaklara rağmen buluşmak için, sen bir yerden kopmuş ben bir yerden kopmuş gelmiştik izmire basmane’de kavuşmuştuk mesafelere aldırmadan sonrasında zaten akşam saatleriydi doğum günümde benimle olmak istemiştin ve olmuştuk da ama sadece 30 Dakika herşeyi alt üst etmişlerdi bizi bizden koparanlar onu bile çok görmüşlerdi bize ama hatırlıyor musun? o gece şehrin ışıkları ortasında onca kalabalığın içinde sana sarıldığımda ağlayarak bu da bize yeter be bi tanem bak doğum günüm yanındayım dediğimde gözyaşlarımı silerken söylediğin bir söz takılmıştı aklıma hala da aklımdan biz hep küçük şeylerden büyük mutluluklar yaratmadık mı? buda böyle olsun ben her zaman seni seviyorum demiştin ve ben sana tekrardan sarılarak seni iyi ki sevmişim demiştim şimdi bunları neden anlatıyorum biliyor musun? Çünkü içimde birikiyor artık, acı çekiyorum ne kadar kendimi kandırsam da acı çekiyorum sana sarılmak istiyorum olmuyor, sesini duymak istiyorum olmuyor, bende kendimi yazılara vuruyorum seni herkes biliyor umudum neden sende kaldı artık herkes biliyor …
Sana olan dokunuşlarımdan bellidir sana inanışım…
Masumiyet adına sevişim den bellidir aşka inanışım…
Ellerini ellerimden, Gözlerini gözlerimden ayırma,
Sende inandım ben umudun kalbimde kalan yanına,
Biz hep sevelim belki kuşlar yuva kurar sevginin dallarına,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!