Onur Bilge Şiirleri - Şair Onur Bilge

Sonsuz hülyalara salarak gittin
Sevda bayrağını çekmez bu gönder
Münzevi dünyana dalarak yittin
Bari dalgalansın bir rüzgâr gönder

Hasret mayalayan kalan zamanda

Onur BİLGE

En güzel gönül, incitmeyen ve incinmeyen gönüldür. İncitmemek kolay değildir. Fakat sabredilir, hassas davranılırsa, mümkündür. İncinmemek ise çok zordur. Kalp denilen sırça saray, oldukça kırılgandır.

Günümüzün insanı, almış başını gidiyor... Hem de ne gidiş! .. Grayderleyip geçiyor! Kırılacakmış, darılacakmış, umurunda değil! Egoizm, canavarlaştırmış. Hatır, gönül kalmamış. 'Köpeğinin hatırı yoksa, sahibinin hatırı var.' diyenler, parmakla sayılacak kadar az. Birbirimize düşmüşüz. o kadar ki nasıl zarar vereceğimizi bilemez hale gelmişiz. 'Eşeğini dövemeyen, semerini döver.' zamanını yaşıyoruz.

Ne farkım kalmış benim
İki büklüm ceninden?
Bir tomurcuğun kabre
Açma sancısındayım.
Vücudum uyuşmuş
Sevgisizlikten.

Onur BİLGE

İnsanlar, kısacık bir süre mutluluk gibi görünen gafletin faturasını, iki dünyada da çok ağır öderler.

Bu dünyada, pişmanlığın karabasan gibi üstlerine çöküşü ile ruhun bunalması sonucu, kalplerine çöreklenen iç sıkıntısını, günahın ağırlığının omuzlarına olanca gücüyle yüklenişini hissederler. Oysa ilk zamanlarda nefislerine hoş gelen ilişki, bir süre sonra monotonlaşmaya başlar, daha sonra da bıkkınlık haline gelir. Hele, terazinin iki kefesi birbirini dengeleyemiyorsa...

................Kaybolduğum sokakların sonundaki
.......................Suskun ve apaydınlık
............................Karasevdama...

Hasret sokağının ıssızlığında
Sevdam dilsiz, kara; aşkımsa yarım...

Aşkınla süsledim, şiirlerimi
Sen onlar olmuşsun, onlar sen artık.
Gerçek, duygulardan da ileri mi?
Şiirde uçalım, istersen artık!

İçimde virajlar olmuş, şiirim

Yontulmamış tahtaydı
Kıymık battı elime
Dengesizdi hastaydı
Her yeri lime lime

Tutacak yeri yoktu

Gözünün gördüğünde
Allah gönül içinde
Nefsi öldürdüğünde
Allah gönül içinde

Uzakta değil yakın

Okyanusa varmaya ne yollar ne dağlar var
Yolculuğumuz bitmez çıkmadıkça canımız
Gölcüklere sığmayız deniz bile dar mı dar
Yoktur O’nun zikrinden gafil bir tek anımız

Sessizce avaz avaz gökleri inleterek

Gel, bırak dünyayı, haydi gidelim!
Sınır ötesine uçalım,haydi!
Bu çılgın sevdayla sema edelim!
Evrene mutluluk saçalım, haydi!
Gönülleri bir bir açalım, haydi!