Onur Bilge Şiirleri - Şair Onur Bilge

Canımdan can kopmuş, nasıl güleyim! ?
Kör hasret elinde sağır âsâyım!
Boşuna bekletme, kavuşmak yoksa
Ya kendimi, ya da seni asayım!

Bir gün bulut bulut bindin dağıma
Ovamı düzümü sellere verdin.
Azap olup, indin umut bağıma
Ürünü toplayıp ellere verdin.

Nasıl sonuçladın sorgularımı?

_Ö_Z_/
_Ö_Z_G_Ü_R_/
_Ö_Z_G_Ü_R_L_Ü_K_/
_Ö_Z_G_Ü_R_L_Ü_K_N_E_/
_Ö_Z_G_Ü_R_L_Ü_K_N_E_R_D_E_/
__bir sen misin mahkûm olan kadere

Birimiz çuvaldız
Birimiz biz...
Onun için delik deşiğiz! ..

Donuyoruz aşkın cehenneminde
Zemheri ayazı dumansız yanan
Ölümsüz sevdamın şom mateminde
Biz olduk sessizce amansız yanan

Aşka sevdalıydık sevgiye açtık!

Sökemeyecek şafağa bin umut bağlamışım
Yıldızları yüreğime dökerek ağlamışım
Ay ışığıyla bir nebze ferahlık sağlamışım

Gamlı dağların ardından doğamayan güneşim
Karanlığımı ışığa boğamayan ateşim

Bir yar diyar diyar gezdirir beni
Silindirler geçer benim Yârimdir
Sonunda canımdan bezdirir beni
Yazan çizen bozan benim Yârimdir

Kimi kime desem canımdan yakın

'Minare de doğru, içi eğridir.'
İnsanı yücelten, iç değeridir.
Doğruluk mertliktir, Hak vergisidir
Olura olmaza adam mı denir?

Yalnızlığı emiyorsun
Karanlığın kucağında.
Öldüğünü demiyorsun
Garipliğin bucağında

Çıldırmaya varıyorsun

Hiçbir şey yerinde değil artık
Dün başka yerlerdeydik, bugün başka
Hiçbir şey olduğu gibi kalmamış
Nerelerden nerelere gelmişiz
Fakat ben buralardan hoşlanmıyorum