Önal Irgıt Şiirleri - Şair Önal Irgıt

İçimdeki sevdan olmasa
bu türlü,yanar mıydım
felek denilen kalpsize
inanır da,kanar mıydım

Kanayan yarama,merhem yapıp

Ruhun mu ateşten, yoksa, senin o gözlerin mi?
Bilmem ki, içimdeki volkan, nasıl tutuştu?
Söyle sevgilim, seven kalpler hiç gizlenir mi?
Sen istemezsen, bendeki bu gönül, tutuşur mu?
Gündüzüm, senden ışık alıp aydınlanınca;
güneş seni kıskanıyor

Seni gördüğüm, o ilk günden beri,
ruhumdan kopup gelen, ne sayhalar gördüm
Bu gün, senden ayrı yaşamaktansa böyle;
inan,bence evladır ölüm

İsmin anıldıkça, yüreğimi bir sızı kaplar;

Artık gamsız oldu, dert yüklü başım,
dediğime, sakın inanma,
yüzümü güldürse de, kalbimi hep ağlatır,
her sözüme kanma!

Felek, yarimi benden almış,

Göz yaşlarınla ıslanan mendilini,
ne olur, verme elime
Bir tek, tatlı derdim, sen iken,
bin başka dert, katma yüreğime

Ne oldu da, efkarlanıp, hüzünlendin?

Hasretin yanık bir türkü gibi;
yıllarca sazımla çalıp söyleriz
Ne bende takat kalır, ne sazımda;
böylece tükenir gideriz

Ayrılık ateşleri yakarmış;

Ruhum,tutuklu bir mahkum gibi
Pranga vurulmuş bedenimde
Seni,sen olmadan da yaşarım;
Bu yazılı kader defterimde

Bak! anasını bekleyen,yavru kuş gibi;

Sen yanımda yoksun diye diye,
tüm organlarım, acı bir teessüre kapılıyor,
kalbin, kalbime küsmüş, bilmem ki niye?
bak işte, şimdi o da nasibini alıyor....

Sen varsan, tüm varlığım,

Sen olmayınca yanımda
ruhumu örter,kapkara perdeler
kabus tüneli gibi,içimden,
çığlık çığlığa,geçip gider trenler

Hazan yaprakları,tek tek dökülürken;

Gam keder,benim tek yoldaşım, gecelerimde;
sabahımda ise,hayalinin güneşiyle uyanırım.
sevda çeşmesinden; bir yudum içmiş bulundum;
bir sevenim varmış gibi avunrum

Yaz gününde, güz yağmurlarına yalnız, ben tutulur;