Önal Irgıt Şiirleri - Şair Önal Irgıt

Aşkın,çepeçevre,esir etti;
Bütün tenimi;

Konuşamaz,nutku tutulursa;
Ağzım neylesin

Seni ben,dünyalara değişmem
Ey! sultan-ı meşkim
Ey! Benim dünyam ve
Ahiretteki inciden köşküm
Sen ki,bana Rabbimin lutfusun
İki dünya dostum.

Avunurum hayalinle;
gecelerim ise,dert ortağım
gündüzüm,nedense bana küskün;
bari sen ol,gün ışığım

Adını,yıllarca andım;

Sen; Muhammed Mustafa'(s.a.v.) yı tanırmısın?
O,tüm Nebi'ler Sultan-ı
O,Nebi'ler ki insanlığa ışık tutan
Birer kutup çerağı

Rabbim'in Habib'i,Mustafa'sına(s.a.v.) gelince;

Sen; bir hiç değilsin
Sende toplanmıştır tüm kainat
Sen; Eşref-i mahlukatsın
Yapında gizlidir, her türlü sanaat

Sen; bilmezmisin? yer yüzünde Halifetullahsın

Şefkat pınarları, şırıl şırıl akarken,
yok mu, bir damlasından bana?
Göz yaşlarım, ağlamaktan kurudu,
bir gelip, sevginle doldursana

Kader denen, o canavar,

Derin,bir sızı var;
Kalbimin,ta..ortasında

Aşkın ateşi,yanar durur;
Kül bırakmaz,kanımda

Sen, sensizliği bilir misin?
onu bir de bana sor
Bağrımın ta.....ortası
yanıp duran ateşten bir kor
Yokluğun,anlatılmaz dert oldu
tarifi bile zor

Ey! benim Sultan-ı Meşkim
Seni sevmişim bir kere
Yüce Rabbime şükrüm bir değil,
Yüzbinlerce kere

Anladım ki bunca yıllarım

Gözlerimi geri ver ne'olur
Artık sana bakmasın
Yollarına toprak olmuştum
Şimdi eller basmasın
Söyleyin yarime dostlar
Göğsüne güller takmasın