Gecenin matemi,karalara bürünmüş;
kasvetiyle, üstüme üstüme geliyor.
bu ne değişklik?
tavrı beni ürkütüp, içime korku veriyor...
Oysa, tüm geceler, benim yegane dostum, sırdaşımdı;
Yıllarım yas tuttu,geçip giden gençliğimse,ağlıyor bana.Bahtıma ram oldum,gözyaşlarım ırmak olup karışıyor ummana.
Felek,bir anlık,gülümser oluyor; hemen donamıyor,şen duygular,gönlümün bahçesinde
Kader,yine kaşlarını çatıyor;
kalıyorum,bala sirke katılmış,anıların heybesinde.
Sende gördüm ben,
mor ve eflatun benizli akşamları
Ne o; dudakların gül mü açmış,
ah! bir koklayabilsem onları
Lakin, ben mi geç kaldım,sen mi genç
Çok,sabahsız geceleri
geçirdim,hep ağlayarak
her soluğunda,kalbimi
ateşinle dağlayarak
yaralı,bir kuş misali
al kanlara,bulanarak
Aşkının esiriyim
kamçın bana az gelir
ruhun ruhuma kök salmış,
elimden ne gelir
Günüm geceme sığmaz
Gönül tasım boş kalmasın
doldur,badeyi gizlice
içtikçe,seni içsem
kanamam,vallahi ömrümce
Gecenin loş ışıkları
Kan dondururken, dışarda kış;
seni saran kollarım, yaz mevsiminde,
Bu can, hazana erse de;
bahçende, bülbül olur, öterim seherde.
Buldum ab-ı hayat suyunu,
sevdiğimin, alev dudaklarında
elbet, bir gün sönecektir,
gönlümün chennemi, irem bağında
Vuslat güneşi parlayıp da,
Sensİz yaşanan bir günümü,
inan, ömürden saymam;
aşk soframın, her öğünü olsan,
yine, senden bıkmam
Sen varken, cennetten, bir huri gelse,
Her yağmur mevsiminde;
Yağmur olup evime geliyorsun
Pencereme vuran,her bir damlanda;
Bana,hep gülümsüyorsun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!