Ömrün en hoş deminin şen hatırası

Dudağından aşkını yudum yudum içerken
Rüzgar mavi denizin saçlarını tarardı
Sükutun kumsalında kendimizden geçerken
Tenimizden muzdarip kum güneşi arardı

Kalbimizi bırakıp sonsuz dalgalanışa
Sevişmenin fikrini koyardık baygın başa
Gölgemizde kalırken mehtapta ki temaşa
Rakkase sularını üstümüze salardı

Uykuyu güneşlere canan eden aylarda
Kavlimize besteler yaptırdı derin sevda
İstikbale saadet ektiğimiz koylarda
Ömrün en hoş deminin şen hatırası kaldı