ay karanlık
gece sessiz
güneş zaten doğmaktan aciz
türküler ıssız
şiirler buruk
gömülmüşüm rakıma
dedimki
sabah uzak
en bahar sevmelerde olsada
tükenmez bir çileye gebe saatlerde
dedimki
gece bitmesin
ben zaten dün ölmüştüm
evvelsi günde
daha evvelsindede
korkutamaz
vasiyetimdedir gözlerinsizliğin ağır dokunuşları
bütün anlatamadıklarımda sen
oyy gülümm
kulağımda melodi tadında sesinlee
utanç yanlızlıkların en kalabalığındayım
etrafımda insan seli
makiine sesleriyle yoğrulmakta
betonlanmakta dünyaa
gece
gözlerinsizleğe mahpusluğumun resmini çizmiş
ışıldamaktan aciz bir dünyada
aysız
öfkeye düşürülmüş sevmelerden çoktan ıramışım
huzursuzluğu soğan ekmekle aşmakta bir sevdaylaa
özlemim yanlızlığımla sevişmekte bu gece
medet ummakta
ufuktan öte düşürülmüş umut çizgisinden
kulağımda melodilenmiş sessiliğin
heryerden sen fışkırtmaka
ötelerden garip kuş sesleri geliyor
bilinmeyeni bol bir denklemdi gelişin
karabasan gecelerin mum ışığı raksında
doğuştu
mısralardan çıkıp gelmiş kadar taze
kokunda
sarhoşluğunda
papatya fallarında buldum gözlerini
bembeyaz yapraklarda
ilkbahara meydan okuyan gizemlerde
rüzgar fısıltılarında yakaldım sözlerini
toprak oldum
su oldum
aç gözlerini
horozlar ötüşte çoktan
sana doğmuşluğumla çıplağım
bütün ayak izlerinden ters istikaamete
gör
çık uykularımdan
Bu gece
Bu gece seni, içimin karanlıklarında öldüreceğim
Katili olacağım ardından senden yana bende kalanların
Gönül değmemiş ücralarımı açmalarımın bedellerinde
Sevda kırıntılardan uslanmışlıklarımın utançlarınıda
Hoş nefeslenmelerin oksijen tüketmeye dönmelerinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!