Ömer Yazıcı Şiirleri - Şair Ömer Yazıcı

dinliyormusun şimdi
hissetmiyormusun
korkmuyormusun yaralıdır yüreğim diyenlerden
titremiyormusun
bir yerinden bişeyler kopmuyormu
türküleridemi terkettin yoksa

Sen benim hiçbir şeyimsin
Yokluğunun belasına düşmüş gözlerimin ışıltısızlığı
Gül yapraklarının ruha hitapta selam duruşu
Seyrinde hayat taşıyan kaptansız bir geminin serdümeni
Sessiz türkülerin dermansızlığa başkaldırışı
Sen benim her şeyimsin

bir pencere daha açılmış işte
afiyetsiz gecelerin acımtırak sabah üstlerinde
aynı dili konusamamak ta sevda
özgür düşüncelerin ahmak sırdaşlığında
vurmuş kendini
yetmezmiş gibi kıçımdaki ayak izleri

ıhlamur kokulu güllerin taze baharı suskun
adımlanmakta kayıp şehrin kaldırımları
eser kalmamış ayak izlerinin utancıyla
yürek işçisi
sevda amelesi bir gönül
ahşap duvarlara kazınmış ismin yangınlarda

utanç çizgleri belirmeye başladı hafiften
anlımda
kayıp bir simanın silik bakışlarındaki umutsuzlukla
yakama yapışmış kemirmekte
ertelenmiş sevmelerin yürek gıcırtıları
cinnete az kalmış

Döküntü sevdaların yorgun çırpınışlarını hissediyorum bakışlarda
Türkülerin essiz anlatımlarıyla seslenenlerden usanmış kaçmaktayım
İstemiyorum tahtlandığın yerlere başka isimleri yaklaştırmayı
Zaten zerre boşluk bırakmamışsınki
Bırakmada
Bırakma...

Ay karanlık
Işıldayamamanın derdinde
Uslanmaz ve uzlaşmaz bir çaresizlikle boğuşmakta
Milyonlarcası zeten yok olmuştu yıldızların
Birkaç tanesi kalmıştı umut adına parıldamaya çalışan inatla
Onlarda esaret altında şimdi

elimde eskiden kalma bir hüzün
dehlenmişş
dörtnala
hastirleri yol edinmiş
ardına bakmadan
çiçeklenmiş bütün hayaller batmakta

ne kendimim
ne başkası
doğumla geldi ölümüm
yüreğimi sana düşürdüğümden beri
ben değilim

İçimde Eksilen Birşeyler Var
bütün sabah üstlerini biriktimişim
kıyısından uçurmuşum karanlık kalmaları
paketlemişim içimden eksilenleri tane tane
yorganlamışım bedbahlığımlaa
sunmuşum...