Ömer Yazıcı Şiirleri - Şair Ömer Yazıcı

Döküntü sevdaların yorgun çırpınışlarını hissediyorum bakışlarda
Türkülerin essiz anlatımlarıyla seslenenlerden usanmış kaçmaktayım
İstemiyorum tahtlandığın yerlere başka isimleri yaklaştırmayı
Zaten zerre boşluk bırakmamışsınki
Bırakmada
Bırakma...

mayhoş sevişmelerin süslenmişliğinde hayat
taze çiçek kokularının hoşluğundan uzak
bütün eziyetleri birleşmiştirmiş gücünü insan olmanın
vurup duruyor anlamsızca
anlımızda kara leke nefeslenmeyle
sahte gülümsemelerin utancında

ve
kefensiz bir kentteyim işte
her köşesinden gül kokuları saçılsada
cennet sunumlarında cimri olmasa
buram buram şiir olsada her yer
ne bileyim bee

bana ait olmayan gülüşlerin
daniska sevişlerini dağıtıyorum şimdi
ertelenmiş şarkıları yaşamanın ötesinde
cavabı sen olmayan bütün sorulardan nefret ediyorum
denetimsiz sözlerin öfkesinde
kuşkuya düşürmeden şiir sessizliğini

seni susmak
adı konulmamış susuzluğumun fotoğraf karelerinde silik
motif motif türküsüzlüğümle
kaf dağlarında kayıp anka kuşu masalında
darağacı hararetiyle
sana susmak ların amanasız direnişindeyim

yağmur çiseler hep
derin kayboluşlara gebe saatlerde
her zerresi sen kelimeleri dizelemenin efkarı düşer bana
bedeli ödenmiş sevdaların bedbahlığında
hasrete düşürürüm gün batımlarında doğma telaşını
gözlerimi kaparım

eyy gönül koymalarımın en çocuk yüreklisi
özümde yoğun bir telaşla
yarınsız çiçeklerin çözümsüz çırpınışlarındayım
dellenmiş hayallerimin kefene sığmaz duruşlarından koptum
demeye kalmadan
geçmişin imzasız çizili satırlarından bul getir beni

burdayım iştee

gecenin zifirisinde düşmüşüm yokluğunun peşine

bir ışık bir lokma umut ardına dökülmüşüm

orda
taa bilmem nerde titreşir durur yürek üşümelerim
çoktan terketmiş bedenimi
pamuk ipliği narinliğinde umut
ucundan tutunabildiğim kadar ruhumda
özgür düşüncelerin rüya perdelerinde tutsaklık izleri

ve ben...
kayıp rüyaların ıssız sokaklaında dolaşmakta
hoyrat yaşanmışlıkların pençesinde
damar damar hüzne bürünmüş bir şehirde
aptal bir nefeslenmeyle
lanetlemekte