Ben artık uzakların bilgisiz sefiriyim,
Feylesof amaların nefsinin kafiriyim.
Kulağımda uğultu yılların çığlığı var,
Yaprak yaprak dökülen benliğimde intihar,
Nehirlerim kurudu yüreğimde kerbela,
Ve öldü bir kazada bonkör tanrı kibela.
Sevgi ile boynumu,
En iyi annem sarar,
Bir de sarmaşıklar,
Sardığını Annem kadar.
Ozanoğlu 06.11.2009
Küçükken,
Bir tükenmez kalem Akmıştı,
En sevdiğim gömleğime.
İçerime İşlemiş olacak
Ki,Hala bulaşır mürekkebi,
Yüreğimden ellerime…
Kapılarak rüzgarın,
Kışkırtıcı dansına,
Ağacın esaretinden,
Kurtuluşunu,
Kutluyordu,
Asi yaprak;
Bütün mehmet’ler cik lidir.
Vatana bölünmüş halleriyle.
Bazıları istisna,
Hainlik varsa yüreklerinde.
Babam bütün içtenliğiyle,
neden hala cumhuriyetsizdir,
cumhuriyet liseleri?
ve hala Ata'sızdır,
Atatürk Liseleri?
neden olacak! ;
Bir körün ışığa hasreti gibidir
Benim yalnızlıklarım
Özlemleri hiç bitmeyen
Şimdi bir radyo gibiyim
Bütün f/m leri kaybolmuş
Zemberek boşalınca,
Saat durur,
Zaman durmaz.
Bir an gelir şair ölür,
Kalemi öksüz kalır,
Şiirler susmaz.
Senin de yüreğin etten değilmi,
Bu kadar katıda taşmıdır yani?
Helalin emdiğin,sütten değilmi,
Bu kadar bozukta,leşmidir yani?
Bir namaz bir oruç,birde hacmıdır,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!