Ömer Temel Şiirleri - Şair Ömer Temel

Bir kurt gibi düşüp te yüreğime,
Yediğin yetmezmiş gibi,
Birde zerdali misali kuruttun,
Betimi benzimi,
Güneş saçan gözlerinle…

Gayrı menzil tutmaz oldu dizlerim,
Taş bir yolu gide gele yoruldum.
Mavi asumanda kaldı izlerim,
Boş bir yolu gide gele yoruldum.

Dağa taşa değdi döndü sözlerim,

Bu ülkeyi akbabalar,
Yiye yiye bitirdiler,
Arkadaşlar akrabalar,
Yiye yiye bitirdiler.

Nergiz ile ciner ile,

Ne çabuk geçtiniz şimşekmiydiniz,
Yaşımı dört ile çarptınız yıllar.
Pamuk tezgahında ilmekmiydiniz,
Saçımı beyaza kırptınız yıllar.

Ne bir murad aldım ne bir gün gördüm,

Durağım yok yoktur mola,
Sözüm yok vefasız kula,
Uçuyorum sağa sola,
Dümensiz bir teyyareyim.

Kibritsiz alev denerim,

Bu dünyanın delisi bir benmiyem,
Şu ömrümü vara yoğa zay ettim.
Şaşırmışım yarınmıyam dünmüyem,
Bir günümü bin parçaya pay ettim.

Çınar diye kavaklara yaslandım,

Ben sana kollarımı açıyorum,
Sen boşluğa uçuyorsun.
Ya uçmayı bilmiyor,
Yada kollarımı görmüyorsun.

Deniz aşırı ülkeleri hayal ediyorum hep,

Sönmüş bir şömine gibi duruyorsun,
Odamın kösesinde,

Yanına yaklaşıyorum;
Kaçıyorsun gözlerime.
Ve, sanki yeniden yanıyorsun içerimde,

hayatın penceresinden bakınca
İnsanı gördüm heryerinde dünyanın

cıvıl cıvıl çocukları sevenleri çalışanları
azda olsa yaşama sevincini

Bütün dünyayı kuşatmış,
Dinine yandığım para,
Kimin ömrünü uzatmış,
Dinine yandığım para.

Zengin köpeğine mama,