Ömer Kara Şiirleri - Şair Ömer Kara

Yağız atlı garip yolcu
Yolun ne tarafa gider?
Nere varır yolun ucu?
Yolun ne tarafa gider?

Hatırla doğduğun günü

Severek her şeyi haktan ötürü
Kemliği sevmedi, bilmedi Yunus
Gönüller kazanıp, yaptı hatırı
Aşk ile ağladı, gülmedi Yunus

Sakarya boyunu dolandı-gezdi

Çıktım yücelere yurduma baktım
Suları bulanık akar göründü
Yüreğim dağlandı bir 'eyvah' çektim
Bir gelinde ağıt yakar göründü

İçerimde bir yalnızlık şahlandı

Yusuf yüzlüm yine sana yazarım
Kınandım dillerde yerdiler beni
Ölmüşüm gel gör ki yoktur mezarım
Hor baktılar, hakir gördüler beni

Köyümde bacalar tütmezmiş gibi

Dizlerine vurduğunda
Ömer burdan uçmuş olur
Dağa taşa sorduğunda
Terzi kefen biçmiş olur

Zaman iffetini bozar

Oğul yazmak çare olmuyor derde
Eski tek çileler seride şimdi
Çoban teslim etti kuzuyu kurda
Domuzlar yayılır koruda şimdi

Gülünür durumda köyün halleri

Oğul, birçok virüs yayıldı köye
Bozdağda asırlık çalı kudurdu
Günler sığmaz oldu haftaya, aya
Devrin yeni gelen yılı kudurdu

Ayyaş Aydın kılıf bulup zinaya

Yiğit oğlum sen Alman'a gideli
Bizim köyde her şey baya değişti
Köroğlu’ndan haraç aldı Cidalı
Çamlar bardak oldu, kaya değişti

Haber sorup deştin işte yaramı

Ben alman ilinde sizler orada
Yürekte yaralar türlüdür baba
Beş kişi kalırız tek göz kirada
Sokakları hepten şerlidir baba

Gelde şu halini bir gör Kenan’ın

Mektubun gelmiyor uzun zamandır
Baba bizim garip haneyi anlat
Şimdi Bozdağların başı dumandır
Hasta yatan Elif nineyi anlat

İt Hasan kumarı meslek edinmiş