İki kilitle kilitledim kalbimi
Açılınca biri ötekini kilitleyen,
İki kilitle
Gün olur güneş açar,
Bahar gelir çiçek açar,
Ben açmam kalbimi
Biz yaşlandık
Hayatta yaşlandı
Hasretler, özlemler
Ayrılıklar da yaşlandı
Kavuşmaksa henüz doğmadı
Bir büyük bir yeşil ağaçtı
İki olgun meyve vardı aynı dalda
Ne çok sert rüzgar esti
Ne çok sağnak dolu yağmuru
Örseledi
uzun kirpiklerin arkasına saklanan
güzel gözlere yaşlar dolacak hayat oyunundan
sevgiyi anlatmadan sözler, özlem anılmadan
ayrılığı işitti kulaklar, yürek bildi yanmayı
hiç kararmadan!
Burada kuşlar yok
Gittiğin gecenin sabahı
Uçup gittiler penceremden
Bir daha da hiç gelmediler
Şimdi hangi cama baksam
Zaman ki, zamanda yâr,
Yâr ki başka diyarda rüzgar
Estikçe karaya vururmuş dalgalar,
Estikçe eser imiş gönül yarınlar peşi sıra
gökyüzü
haykırırken gece karanlığı
bir yıldıza takıldı gözüm
parlıyordu!
bu yüzdendir en tükendiği anlarda
Biraz sonra batacak olan gün
gözlerimin gördüğü son gündür
ve sonsuz gecemdir yaklaşmakta olan,
karanlığım ebedi olacak
Onca zorlukla yeşerttiğim umutlar
Tasasız koymak başımı yastığa,
Bilmeden gideceğini,
Ya da düşünmeden geleceği,
Hüzünle değil, yüzünle uyanmak
Ve Şükretmek Allah’a
Bugün de yanımdasın,
“Aşk ta bitti” diyordu bir şair
Aşk bütün biten; benim
Günden güne eksilen; ben
Hergün biraz daha solan; tenim
Tamamen tükendiğinde rengi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!