hiçbirşey değişmemiş
eskisi gibi herşey
bıraktığım gibi hala
ne hasret yaşanmış sanki
ne sevda
yazıldığı gibi okuyorduk
son günlerde her şeyi
aşk mesela
yazıldığı gibi okunuyordu
okuyan bir pişman
okumayan çocuk kalıyordu!
Sorgularken kendimi rastladım bu cevaba
Acıydı belki ama acı da vardı hayatta
Hani şu yıldız vardı ya, uzakta, sordum ona
Ne yapılır ki hayat yoksa hayatta
“Gece
Kahpe gece!
Geldim yine karanlığına
işte seninim gene
çırılçıplak
ve acıyan yanlarımla”
Milyonların içinde
Milyon kere yalnız
Milyon kere birbaşına
Hasretini aldatamazken
Nasıl olunur bir başkasıyla
Ben, birtek
ortadan ikiye bölündüğümde acırım dost!
Gayrısında incinmem, kanamam,
Beni daha fazla kim incitebilir ki dost
Sevdiğim ayırmış beni ortamdan ikiye,
Ben bir tek
İşitmiyor musun sevgili?
Çatırdıyor dünyanın iskeleti
Koş yoksa üstümüze yıkılacak,
Elimden tut, bırakma n’olur
Ne yapılacaksa şimdi yapılacak
Hasret bitmez sanma
Her solukta içine çekersin
Yarın seni beklemez unutma
Yarını bekleyen sensin
Ölümü uzak sanma
Beklemek istedikçe beklersin!
Bir yama daha eklendi ayrılıklar ceketine
Ve asıldı tekrar geçmişteki yerine
Sanki hiç giyilmemişçesine
Unutuldun gönlüm, unut sende!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!