Gönül mahpus olunca
Yağan yağmur neylesin
Odun ıslak olunca
Çakan çakmak neylesin
Gözler sana bakınca
Düşünün bir şehir ki
Sümbülleri gülleri
Düşünün bir şehir ki
Adı İstanbul olsun
Gündüzü başka olsun
Kapat gözlerini bir hayal kur sen ve ben
Bir duygu merhametten şefkate dönüşan
Düşün onu hayalinde seni süsleyen
Aklını kenara atıp seni bekleyen
Kalbini ver ki ona sevinsin özleyen
Ey Kudüs ey Mescid-i Aksa
Sana dokunanın elleri kurusa
Bahçende solan güller çiçek açsa
Kuruyan ağaçlar birer meyve olsa
İnsanlık senin için uyansa
Durdurulsa akan kanlar
Kanıyor kalbim
Eriyor içim
Çünkü sensizim
Ermiyor dilim
Sönmüyor benim
Bu gece kazanan sendin
Akın akın meydanlara akan
Bu gece koşan sendin
Kanatlanıp arşa çıkan
Bu gece korku sendin
Ölüm zulüm değildi onlara bir dönüm
Açılan kapılar cennetten bir bölüm
Kimileri nurdan kimileri kordan kapılar
Orda gece kondular bile saraylara çalar
Sorsan hepsinin pişmanlığı görülen rüyalar
Çıkan sözlerde olaylar ve katılan anlamlar
Aralanmış ki görülsün diye dışarıdan nurlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!