Karışıyor rüyalar gerçeklere
Sevgiler saklanıyor gediklere
Dönüyor gözler gelen haberlere
Bir emanet çağlardan nesillere
Nöbet var şimdi kanlı kubbelerde
Yaşıyor muyum yoksa ölü müyüm
Düşün solan kırmızı bir gül müyüm
Seslen şimdi hayat ona düş müyüm
Çünkü onsuz daha çok küçüğüm
Bakıyorum sanki ben ben değilim
Beyazlayan saçlar benim habercim
Kurduğum hayaller benim kedercim
Bekliyor beni karşımda kabircim
Asırları içine doldurmuş ekliyor
Kimine hakim olmuş kimini bekliyor
O ki ellerine almış bizi gemliyor
Adı İstanbul ki sana doğru geliyor
Öyle incitti ki gidişin beni
Öylesine kırdım ki kendimi
Seni başka kollarda görünce
Sevmeyi öğrendim hiçliği kendimce
Ağlamayı öğrendim en başta kuru kuru ağlamayı
Yazmayı oturup saatleri yıllarca
Ay gibi tutuldu kelimeler
Söyleyeceklerin kapandı önü
Güneş kelimeleri ışığıyla gizler
Yakışmaz ona ne sözler ne de hisler
Bir yıldız gibiydi dizeler
Kimini besleyip kiminde beslendiler
Farz etki bir ben varım dünyada bir sen
Farz etki izliyor bize emri veren
Kim olurdun yazan mı yoksa silen
Nerden bu rahatlık kalbi kökten söken
Farz etki ömür yetmemiş arşa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!