Deprem korkusu gibi
Hani gece yarısı ansızın çökünce üstüne
Bir telaş,
Bir çaresizlik,
Bir korku,
Ve bir kaçışma başlar sağa sola
seni görmek istiyorum
seni görünce de sensizliğe kaçıyorum
ruhum paramparça,
yüreğinin benim için atmadığını hissediyorum
ve kaçıyorum kendimden
sensizlikteki sana;
Of aynalar of!
Yıllardan sonra
Seni ele verir aynalar
Yüzündeki o derin hatlar
Ve yılların yorgunluğunu anlatan o çukurlar
Seni ele verir...
1
Hişkebayê êvara payîza dereng diveze
Li ser vî bajarê mirazşikestiyan
“Off derberiyê, hindî hebî dê bibînî!
Ho bajarê çavbirî, tu çi bi serê mirov tînî
1
Dêdem, dîdem ma tu bêzar nebûyî ji payîna deman!
Istirî bi şûna wuslatê dikevin riya te, li her fetlokan
Li xwe binêr; hişyar be û bihêle vê rojiya bêzeman;
Şîv û paşîva te, ma dê her tim bibe ew jana bi kovan?
Ax û fîxan ma dê tim li derdora te biçerxînin perwazan?
Di dilê min de ma dîsa
evîna min bo te mezinkirî
rondik li ser rûyê min ziwa
hilçû careke dîtir kelegirî
Min pîva, min hûnand
Çavmara min
Dilê min daheriziyaye ji rêgeha çavên jiyanê
Bi dûv serê xwe diçim li valahiyeke bêdemî
Berwext
Serwext
Xwe davêjim nava gerasîska evîniyê ya bêbinî
Di çavên xwe yên reş de
Veşêre vê hesreta dilê min
Min bibe
Rake ji nav vê hêwirzeya serxwer
Ez qet hînî qelebalixên van bajaran nebûm
Her parçeyekî dilê min ma sar
Çavxezal,
Sebra dilê min çi bêjim
Rojê tîna xwe ji dest daye
Ewr ketine dorê
Şêr birîndar ketiye
Çeqel digerin li derdorê
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!