Gençlik hazanımda bir köhne köşkün
Yalnızlık saçarken kör cumbasında
Bilmezdim halimin bu kadar düşkün;
Sessizce yatarken muşambasında.
Dinmez haykırışım sükuta doğru
Her gece kurduğum düş kapanından
Ne olursun gitme uzaklara sen.
Yanına ilişip caz yapanından
Kanıpta çekilme tuzaklara sen
Evrene yayılır haklı gururun
Seni kaybettiğim yıllar içinde
Yalnızım, pusluyum, ıssızım artık.
Ardından koştuğum yollar içinde
Bitkinim, yorgunum, hırssızım artık.
Gülmeyi unuttum anlar içinde
Suskunum, dilsizim, sessizim artık.
Beni aklında tuttuğuna inanamıyorum.
Beni böyle sevme katlanamıyorum.
Ben kendimi kendime bile yakıştıramazken,
Aynaya her gün kafa atarken,
Bu kadar zelil ve çaresiz,
Bu kadar obsesif ve de manüpilatifken;
Asıl ben seni hep aklımda tutmalıyım.
Gereksizlerle dolu beynimi tek seninle doldurmalıyım.
Sadece ve sadece seni düşleyip,
Dağlara bir tek seni haykırmalıyım.
Yüzün bir mahtabın ardında gizlenirken,
Hafızam yok olsa da seni hatırlamalıyım.
Sensizken de benim hep aklımdaydın,
Sen yanı başımda olduğunda da..
Öyle içten içe hep farkındaydın;
Gözlerin gönlüme dolduğunda da..
Tutmasaydım eğer hiç düşünmeden,
Kavrayamasaydım o saçlarını..
Ardındaki dünyaların işittin mi sesini?
Yaşadın mı yüreğinde bu vuslatın hissini?
Papatyalar, menekşeler açmaz artık baharla
Nasıl kokar ıhlamurlar böylesine kahırla..
Gökyüzünde şimşekler haykırıyor bu dertten
Bulutlar ağlamaklı hüzünlenen rahmetten.
Necid çöllerinden o hakikate;
Bir gün ulaşmanın yazgısıdır bu.
Nefsi iradeden nur-u hilkate;
Varıp yok olmanın yargısıdır bu.
Derdi O’ndan bilip razı oluşun;
Hakikatin pınarları çağlar durur özümde
Titriyor bak göz yaşlarım senin için gözümde
Gönlüm iman eder sana, ikrar ise sözümde
Ruhum senin yolundadır; sen bana şefaat et
Gönüllerin sultanı, benim canım Muhammed..
Bedenim tutkuyla seni ararken
Düşürdün aklıma ferasetini.
Savurdun ruhumun dört bir yanına
Sonsuza uzanan verasetini.
Aşkınla yeşerdi sırrı kemalat
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!