Olur Şiiri - Halil Kumcu

Zalim gurbet kâh başımda dolanır,
Yüreğe hasretle düşer, kül olur.
İçimde kor gibi bir ses uyanır,
Yakar sol yanımı, cehennem olur.

Gönül gördüğüne takılı kalır,
Sönüp gitse de gözde izi kalır.
Son gördüğü resminde dona kalır,
Cismin cananda erir, hayal olur.

Bazen öyle yanar ki ciğerlerin,
Her şey düşte rüya olsun istersin.
Bitti derken yeniden közlenirsin,
Yarla bir olmayan yerle bir olur.

Parmak uçlarıma hapsettim kadın,
Dokunduğum her bir yerde sen varsın.
Son gün kendi alevinde ağlarsın,
Bıraktıkların hep gözyaşın olur.

Herkesin unutamadığı vardır,
Bu bir isme gizlediği yaradır.
Aklına düşünce için sızlatır,
Yaşattığı o her gün zehir olur.

Anı bir kareye mahsus yaşamak,
Aklının bir köşesine saklamak,
Aldığın her nefeste sayıklamak,
Unutulduğun gün kıyamet olur.

Olmaz dediklerin ne varsa olur,
Işığım dediğin bir gün kör olur.
Bugün var olanlar yarın yok olur,
Ölürüm dersin, ölmez zulüm olur.